Οι μνηστήρες στην Οδύσσεια και οι συμβολισμοί τους
Η ερμηνεία των μνηστήρων στην Οδύσσεια του Ομήρου, εννοιολογική σημασία των ονομάτων
(Αντίνοος, Ευρύμαχος, Αμφίνομος, Αγέλαος, Αμφιμέδων, Κτήσιππος, Δημοπτόλεμος, Έλατος, Ευρυάδης, Ευρυδάμας, Ευρύνομος, Λεώκριτος, Λειώδης, Πείσανδρος)
Είναι γνωστή σε όλους η επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη και η εξολόθρευση των μνηστήρων. Αυτό που ίσως δεν είναι γνωστό, είναι ο συμβολισμός των ονομάτων των μνηστήρων οι οποίοι πήγαν να του πάρουν το βιός του, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, δηλαδή την πατρίδα του που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τίμησε τον Ξένιο Δία.
Ο Πρώτος μνηστήρας που εξολόθρευσε ο Οδυσσέας είναι ο Αντίνοος. Η λέξη μιλά από μόνη της, είναι η αντί-νόηση, δηλαδή αυτός που διαστρέφει την πραγματικότητα ώστε να μην σκεφτόμαστε καθαρά, για να ελέγχει την κατάσταση. Διαστρέφει την πραγματικότητα για να καθυποτάξει τον άνθρωπο και να δεχθεί την δουλεία. Κατά τον Όμηρο είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου, γι’ αυτό πρέπει να πεθάνει πρώτος.
Ο δεύτερος μνηστήρας που εξολοθρεύτηκε είναι ο Ευρύμαχος. Είναι ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί θεμιτά και αθέμιτα μέσα, είναι δεινός και αδίστακτος μαχητής για να εξολοθρεύσει.
Ο τρίτος με την σειρά που σκοτώνει ο Οδυσσέας είναι ο Αμφίνομος, αυτός είναι εκείνος που διαστρεβλώνει τον νόμο και τον χειρίζεται κατά το δοκούν, όπως τον συμφέρει, αλλάζει τη τάξη των πραγμάτων. Είναι επικίνδυνος διότι είναι μέσα σε όλες τις καταστήσεις.
Ο τέταρτος μνηστήρας στη σειρά που αναφέρει ο Όμηρος ότι σκότωσε ο Οδυσσέας, είναι ο Αγέλαος, είναι ο λαοπλάνος, δηλαδή αυτός που μετατρέπει τον λαό σε αγέλη με την ρητορική και τις υποσχέσεις, που με πλάνα λόγια μπορεί να παρασέρνει το Λαό σε επικίνδυνα σκαλοπάτια. Μπορεί μάλιστα με την βοήθεια του Αντίνοου να μετατρέψει το λαό σε κατευθυνόμενη αγέλη.
Αμφιμέδων αυτός που βασιλεύει ολόγυρα, παντού.
Κτήσιππος αυτός που κατέχει, εξουσιάζει τον Ίππο.
Ο Δημοπτόλεμος, που μάχεται το δήμο, το λαό, ο καταστροφέας της συνοχής του Έθνους (άναρχος).
Ο Έλατος, από το όλκιμος και ελατός, αυτός που ισοπεδώνει τα πάντα και τέλος
Ο Ευρυάδης, ο λαίμαργος, αυτός που τρώει τα πάντα, ο σημερινός μιζαδόρος.
Ο Ευριδάμας αυτός που είναι από μεγάλο λαό (”τζάκι”).
Ο Ευρύνομος, εύρος + νόμος= εκείνος που γνωρίζει πολλούς νόμους.
Ο Λεώκριτος, από το αρχαιοελληνικό λέως που σημαίνει τελείως και ολοκληρωτικά και το κράτος = δύναμη, εξουσία και εννοεί αυτόν που κυριαρχεί τελείως ολοκληρωτικά.
Ο Λειώδης, δηλαδή ο λείος, ο γυαλιστερός.
Ο Πείσανδρος, που πείθει με πλαστά επιχειρήματα το ακροατήριό του, ώστε να μην βγάζει άκρη.
Ο Πόλυβος, έχων πολλά βόδια ζάπλουτος, για την εξαγορά των συνειδήσεων.
Καθορίζει ο Όμηρος μια τέτοια σειρά προτεραιότητας στην απαλλαγή του Οδυσσέα από τους μνηστήρες ώστε να ανακτήσει τον χαμένο βιός του. Τίποτα δεν είναι στην περικοπή αυτή τυχαίο. Κρύβει ένα βαθύτατο νόημα το οποίο και σήμερα ισχύει ιδιαίτερα στη χώρα μας με την μεταπολίτευση.
Τους μνηστήρες (και τους υποστηρικτές τους) τους έχουμε στη βουλή και σε άλλα μέρη (ΜΜΕ, Κράτος κλπ). Αλλά που είναι ο Οδυσσέας μας;
*Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν. Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση. Παίρνει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ. Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.
Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο και φανερώνεται πάνοπλος. ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.
Το αληθινό νόημα της Οδύσσειας
Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν. Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ. Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα. Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.
Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ. Η λέξη μιλά απο μόνη της. Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ. Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!
Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ. Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!
Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη! Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε. Οι πρόγονοί μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λένε πως να τινάξουμε τον ζυγό. ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ!
Πηγή: Από άρθρο της Εστίας της 21/8/2012 του Ιωάννη Ασλανίδη.