Η Μπαλάντα της Πλατείας

19 Δεκεμβρίου 2017
Rous News
Καταχωρήθηκε στο Βιβλιοπαρουσιάσεις Νέα Βιβλίου

Night mode

Ένα παραληρηματικό χρονικό των ένδοξων τρελλών ημερών της Πλατείας Εξαρχείων, της δικής μας Montmartre, του δικού μας Арбат, του δικού μας Haight-Ashbury…!

Πρόλογος
(On the road αλά ελληνικά)

Εν αρχή ην η Πλάκα. Ένας τύπος που γυρίζει με μια κιθάρα. Όποιος γυρίζει μυρίζει, όποιος κάθεται βρωμάει – σοφή παροιμία. Τα Εξάρχεια. Ένα βιβλιοπωλείο οπού μαζεύονται διάφοροι μαλλιάδες περίεργοι. Ο υπόγειος τύπος. Η ποίηση των τοίχων. Ταξίδια διάφορα – στα νησιά, στα εξωτερικά, στα εσωτερικά. Με ωτοστόπ. Με τριπάκια. Με γάρα. Vivere freakolosamente. Σεξ, πολύ σεξ, αλλά και βία, μάλλον καλλιτεχνική.

Οι καλλιτέχνες όταν αστειεύονται δεν αστειεύονται. Το ξεχασμένο σήμερα πλην ένδοξο μνημείο Μίλκο! Τα ημιϋπόγεια κι’ οι ταράτσες. Η υπόγα του Νικόλα. Η Μπάντα της Πλατείας Εξαρχείων. Ροκ και κροκ. Sittin’ on the top of the world, στου Στρέφη. Στα σκαλιά και τα γρασίδια. Στους καφενέδες, στην μεγάλη προσμονή του απρόσμενου που λέει κι’ ο Walter Benjamin. Τα ανέξοδα φαγοπότια των νέων φρανσουαβιγιονικών μας. Αναρχία και ζωή. Καβγάδες. Ο άνθρωπος που ανέβηκε μια σκάλα που δεν οδηγούσε πουθενά και ο άνθρωπος που πήδηξε ένα βουνό χωρίς να υπάρχει λόγος. Του Κίτσου η μάνα. Ξεστράτες και αδιέξοδα. Φρηκολόγιον και Μπητολόγιον. Άλλος για Ρώμη τράβηξε κι’ άλλος για το Μαρόκο κι’ άλλος μες στα τρελλάδικα…
Κ.τ.λ. κ.τ.λ.

Μια έξαλλη δεκαετία που σπατάλησε τα παιδιά της αλλά άφισε ένα σπουδαίο βαθύ σημάδι στις τέχνες μας και τα γράμματα και τα ήθη. Αυτό θα αναγνωριστεί συν τω χρόνω.
(Στο φινάλε, ακόμα και οι φιλόλογοι θα αναγκαστούν να παραδεχθούν πως ο πληθυντικός της Αίγινας είναι «γίναμε»!)

Χαίρετε!

…

Η “Μπαλάντα της Πλατείας” ετοιμάζεται και κυκλοφορεί σύντομα, περί τα τέλη Δεκέμβρη, με πρόλογο του Μπασιάκ παρακαλώ.
Ένα απαραίτητο βοήθημα για όσους επιθυμούν να γνωρίσουν την Ιστορία!