Παύλος Σιδηρόπουλος, ο πρίγκηπας του ελληνικού ροκ, ο δικός μας Παύλος!

7 Οκτωβρίου 2018
Rous News
Καταχωρήθηκε στο Μουσικά Νέα - Άρθρα Πρόσωπα

Night mode

27/7/1948 – 6/12/1990 Ένα ταξίδι του πρίγκηπα της ροκ στην, προς την αιωνιότητα…πέρασε στην ιστορία ως ο πρίγκιπας της ροκ, όχι μόνο γιατί ήταν ωραίος, αλλά επειδή ήταν ευγενής, τρυφερός, ευαίσθητος, ρομαντικός και δημιουργικός καλλιτέχνης…. Ήταν όλα αυτά και κάτι παραπάνω, είχε μέσα του το ροκ, ήταν ροκ.

Μια γοητευτική περσόνα που εισήλθε στην ροκ σκηνή σαν κομήτης. Όπως όλοι σχεδόν οι μύθοι που ακολουθούν τους ροκ ήρωες, ο δικος του τον ήθελε ένα μοναχικό καβαλάρη με ευαισθησίες και όλα όσα τις ακολουθούν.
Γυναίκες που πέρασαν και δεν έμειναν για πολύ, «άγριες» νύχτες με φίλους, ερωτικά βράδια που τέλειωναν το πρωί, μυθικές live εμφανίσεις και ναρκωτικά.

Ο Σιδηρόπουλος, παρά το γεγονός ότι ερωτευόταν με πάθος, όπως έλεγαν κοντινοί του φίλοι, ποτέ δεν έκανε δική του οικογένεια. Ο ίδιος μάλιστα ανέφερε πως <Η γυναίκα είναι ο καθρέφτης μας. Είναι το πλάσμα που αγαπάμε στο έπακρο και μισούμε στο έπακρο ταυτοχρόνως, όπως εμπεριέχουμε το Σατανά και το Θεό μαζί…». Η μοναδική γυναίκα που της είχε απεριόριστη αδυναμία ήταν η μητέρα του. Όταν εκείνη πέθανε την άνοιξη του 1990, ο Παύλος κατέρρευσε ψυχολογικά…

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου του 1948 στην Αθήνα. Ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της Ελληνικής ροκ, ήταν δισέγγονος του Αλέξη Ζορμπά και ανιψιός της πεζογράφου και παιδαγωγού Έλλης Αλεξίου και της Γαλάτειας Καζαντζάκη, λογοτέχνιδος και πρώτης συζύγου του συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη. Σ’ αυτές τις δύο διαφορετικές του ρίζες έβλεπε την αιτία της συνύπαρξης σ’ αυτόν του ρόκερ και του σκεπτικιστή.

Όποιος δεν έχει ζήσει στο πεζοδρόμιο, αποκλείεται να ξέρει τι πάει να πει να είσαι τίμιος και ειλικρινής και ταυτόχρονα παράνομος. Όποιος δεν έχει ζήσει στο πεζοδρόμιο, καλά θα κάνει να το βουλώνει, όταν η κουβέντα φτάνει σε θέματα όπως η μοναξιά κι η ανασφάλεια. ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ.

Η μουσική του πορεία ξεκινά το 1970 από τη Θεσσαλονίκη, όπου σπουδάζει Μαθηματικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δεληγιαννίδη, με τον οποίο δημιουργούν το ντουέτο «Δάμων και Φιντίας». Μαζί κυκλοφορούν τον δίσκο 45 στροφών «Το ξέσπασμα / Ο κόσμος τους» και συμμετέχουν στη συλλογή «Ζωντανοί στο κύτταρο». Από το 1972 έως το 1974 ενσωματώνονται στα «Μπουρμπούλια». Καρπός αυτής της συνεργασίας είναι το 7ινστο «Ο Ντάμης ο σκληρός».

Εν μέσω δικτατορίας, το σχήμα διαλύεται και τα «Μπουρμπούλια» ακολουθούν τον Διονύση Σαββόπουλο. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος επιλέγει να συνεργαστεί με τον Γιάννη Μαρκόπουλο και συμμετέχει ως τραγουδιστής σε τρεις δίσκους του: «Θεσσαλικός Κύκλος», «Μετανάστες» και «Οροπέδιο».

Το 1976 δημιουργεί, μαζί με τους Βασίλη και Νίκο Σπυρόπουλο, το γκρουπ «Σπυριδούλα» και κυκλοφορούν ίσως τον κορυφαίο δίσκο της ελληνικής ροκ δισκογραφίας, τον «Φλου». Και αυτό το σχήμα διαλύεται, αφήνοντας πίσω του έναν ολοκληρωμένο ροκ ήχο και μια σειρά συναυλιών.

Το 1979 ο Παύλος Σιδηρόπουλος δημιουργεί το σχήμα «Εταιρία Καλλιτεχνών», με αγγλικό στίχο, χωρίς όμως καμία δισκογραφική δουλειά. Την ίδια περίοδο κάνει και το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ως πρωταγωνιστής στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Ο Ασυμβίβαστος», ενώ ο ίδιος ερμηνεύει και το soundtrack της ταινίας, τραγούδια του οποίου αποτελούν κάποια από τα πλέον γνωστά του, όπως το «Να μ’ αγαπάς». Επίσης, συμμετέχει στην ταινία «Αλδεβαράν» με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πουλικάκο, η οποία προβλήθηκε μόνο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Στη μικρή καριέρα του ως ηθοποιός περιλαμβάνεται και μια τηλεοπτική εμφάνιση στο σήριαλ του Κώστα Φέρρη «Οικογένεια Ζαρντή», που προβλήθηκε στην ΕΡΤ-1.

Η συνεχής αλλαγή συνεργατών σταματάει το 1980. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος καταλήγει σ’ ένα σχήμα, τους «Απροσάρμοστους», που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί τους μέχρι το τέλος. Μαζί ηχογραφούν μιά σειρά σημαντικών δίσκων και με συνεχή παρουσία μέσω ζωντανών εμφανίσεων δημιουργούν τον μύθο ενός πραγματικού Ελληνικού rock συγκροτήματος, μακρυά από ερασιτεχνισμούς και μιμητισμούς. Το 1982 κυκλοφορούν το “Εν λευκώ” με αρκετές αναφορές στην εμπειρία του με την ηρωίνη (γιά άλλη μιά φορά αντιμετωπίζει προβλήματα λογοκρισίας. Με τα τραγούδια “Η” και “Ανταργκράουντ με στράς” για προτροπή στη χρήση ναρκωτικών και “Υστατη στιγμή” για προσβολή της δημοσίας αιδούς).

Το 1985 κυκλοφορούν το “Zorba the freak” ένα δίσκο μπολιασμένο με το χιούμορ του Δημήτρη Πουλικάκου που έχει κάνει την παραγωγή.

Το 1989 κυκλοφορεί το “Χωρίς μακιγιάζ” που είναι ένας δίσκος ηχογραφημένος ζωντανά στο Μετρό. Τα τραγούδια αυτού του δίσκου το συγκρότημα τα έπαιζε τα προηγούμενα χρόνια στις ζωντανές του εμφανίσεις ( κυρίως στο club “Αν” στα Εξάρχεια μόνιμο στέκι των τελευταίων χρόνων ). Τον δίσκο αυτό χαρακτηρίζουν τα blues κομμάτια που πάνω στις στενές του φόρμες ο Π.Σ. εκφράζεται με τον δικό του τρόπο.

Το καλοκαίρι του 1990 ξαφνικά άρχισε να παραλύει το δεξί του χέρι. Οι γιατροί υπέθεταν πρόβλημα στα αγγεία, αλλά κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είχε. Αυτή η ιστορία τον έκανε ψυχολογικό ράκος. Το φθινόπωρο το συγκρότημα άρχισε τις συνηθισμένες του εμφανίσεις στο Αν. Ο Παύλος άρχισε να εμφανίζεται με το χέρι δεμένο.

Εχοντας αρκετά νέα τραγούδια (τα οποία σταδιακά παρουσίαζαν στο κοινό των συναυλιών) και μερικά παλιά ακυκλοφόρητα σε νέες ενορχηστρώσεις (το συγκρότημα πειραματιζόταν με funk στοιχεία στον ήχο του) άρχισαν να ηχογραφούν το υλικό αυτό, ενώ συγχρόνως είχαν προγραμματίσει σειρά ζωντανών εμφανίσεων για το Δεκέμβριο.

Ομως το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου ο Παύλος Σιδηρόπουλος πεθαίνει από χρήση ηρωίνης στο πατρικό του σπίτι. Κηδεύεται στον Κόκκινο Μύλο.

ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ

Παύλος Σιδηρόπουλος 1983, Φωτογραφικό αρχείο Μ. Νταλούκα.

Παύλος Σιδηρόπουλος 1983, Φωτογραφικό αρχείο Μ. Νταλούκα.

Τον επόμενο χρόνο οι Απροσάρμοστοι κυκλοφορούν τον δίσκο “Αντε και καλή τύχη μάγκες”, όπου ορισμένα τραγούδια είχε προλάβει να τα ηχογραφήσει ο Π.Σ. και τα υπόλοιπα τα ερμήνευαν διάφοροι καλλιτέχνες.

Το 1992 κυκλοφορεί ο δίσκος “Τα μπλουζ του πρίγκηπα”. Ο δίσκος αυτός περιέχει πειραματικές ηχογραφήσεις, που γίναν από το 1979 ως το 1981. Ηταν ο καρπός των προσπαθειών που είχαν ξεκινήσει από το 1972. Εδώ ο Π.Σ. παντρεύει το μπλουζ με το ρεμπέτικο. Ο Πάνος Ηλιόπουλος γράφει στο σημείωμα του δίσκου: “Γύρω στο ’81 έχουν γραφτεί 13 τραγούδια που δημιουργήθηκαν στα Νέα Στύρα, τη Σαντορίνη και την Αθήνα. Γίνεται μια πρόχειρη ηχογράφηση με πιθανό σκοπό κάποια πιθανή συνεργασία με την Οπισθοδρομική Κομπανία (“Ας την καρδιά σου να τα πει εδώ στην Κομπανία”). Αυτή η πρόχειρη ηχογράφηση γέννησε τον δίσκο “Τα μπλουζ του πρίγκηπα”. Ομως ούτε αυτή η (πιθανή) συνεργασία γίνεται πραγματικότητα.”

Ολες οι προσπάθειές του να ηχογραφήσει αυτό το υλικό (εν ζωή), απέβησαν λοιπόν, άκαρπες. Στις ζωντανές εμφανίσεις του τραγουδούσε τα “Σιγανά ποτάμια” και τους τελευταίους μήνες της ζωής του, μερικά ακόμα σε funk – rock ενορχηστρώσεις.

Το 1994 κυκλοφορεί ο διπλός δίσκος “Εν αρχή ην ο λόγος” με ζωντανές ηχογραφήσεις από το 1978 μέχρι το 1989, την απαγγελία ενός κειμένου που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Μουσική” και απόσπασμα από μια συνέντευξή του στην Ε.Τ.2. Πολλά από τα τραγούδια του δίσκου εκδίδονται για πρώτη φορά.

Δισκογραφία

Το ξέσπασμα / O κόσμος τους (Zodiac, 1971)
Ο Γερο-Μαθιός (Zodiac, 1971)
Ο Ντάμης ο σκληρός/ Απογοήτευση (Zodiac, 1972)
Φλου (ΕΜΙ, 1978)
Εν λευκώ (ΕΜΙ, 1982)
Zorba the freak (ΕΜΙ,1985)
Παύλος Σιδηρόπουλος (EMI, 1987)
Χωρίς μακιγιάζ – Ζωντανή ηχογράφηση (MBI, 1989)
Άντε και καλή τύχη μάγκες (ΕΜΙ, 1991)
Τα μπλουζ του πρίγκηπα (MBI, 1992)
Παύλος Σιδηρόπουλος (EMI, 1993)
Εν αρχή ην ο λόγος (7η Διάσταση, 1994)
O Ασυμβίβαστος και Πέντε Σπάνια τραγούδια (Lyra, 1994)
Ταξιδεύοντας (7η Διάσταση,1996)
Επιτυχίες (ΜΒΙ,1997)
Στιγμές (Δίφωνο, 1997)
Day after Day (ΕΜΙ, EP με δύο ανέκδοτα τραγούδια, 2001)
Τα τραγούδια του Παύλου (EMI, 2002)

Επιλεγμένες Συμμετοχές

Ζωντανοί στο Κύτταρο (Zodiac, 1971)
Θεσσαλικός κύκλος, του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI – COLUMBIA, 1975)
Ανεξάρτητα, του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI, 1975)
Οροπέδιο, του Γιάννη Μαρκόπουλου (EMI, 1976)
Crazy love στου Ζωγράφου (ΜΙΝΟS, 1979)
Σε άλλη γη, του Σταύρου Λογαρίδη (1980)
Νοκ άουτ, του Γιώργου Χατζηνάσιου (Minos,1986)
H Συναυλία στο Ηρώδειο, του Γιάννη Μαρκόπουλου (PHILIPS, 1990)

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ – ”TO BIBΛΙΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ” (επεξηγεί τους στίχους του τραγουδιού του):

”Στο βιβλίο λοιπόν αυτών των ηρώων, που όταν έχεις μια τέτοια υπευθυνότητα, μπορεί να είναι και βιβλίο και τρόμου, εγώ νεαρέ άγνωστε, έκατσα κι έψαξα αυτές τις φάτσες, που εσύ ζητούσες στα νιάτα σου.
Και σ’ έχω δει πάρα πολλές φορές ζαρωμένο, σε κάποια γωνιά του δρόμου να προσεύχεσαι σ’ αυτούς τους ήρωες, να αισθάνεσαι ενοχές απέναντί τους, κι όταν ψάχνεις να βρεις την αιτία για τις ενοχές αυτές να μην τη βρίσκεις.
Σε ρωτάω, μπορείς να μου απαντήσεις αν θα σε ρωτήσω ποιος απ’ όλους αυτούς τους ήρωες ή και θεούς, γιατί πολλοί τους θεοποιούν, ποιός απ’ όλους λοιπόν απ’ αυτούς τους ήρωες ή θεούς ορίζουν εσένα; Ποιοι είναι αυτοί που σε γεμίζουν μ’ αυτές τις ενοχές;
Γιατί το βλέπω πάρα πολύ καλά ότι πονάει το στομάχι σου, χτυπάει βλέπεις το άγχος στο στομάχι, η νεύρωση που λένε αν έχεις ακούσει.

Κι αυτή τη νεύρωση εγώ τη θεωρώ εγκληματική, για έναν ανθρώπινο χαρακτήρα και οργανισμό, αν την προσωποποιήσω θα της δώσω το πρόσωπο του Μαρξ, αν τη ντύσω θα την ντύσω με το χιτώνιο του Χριστού και αν δω τα χρόνια αυτού του προσώπου, οι πολλές ρυτίδες που θα έχει, θα είναι φροϋδικές.

Τώρα τα χίλια πρόσωπα που όλα αυτά έχουν δώσει σε σένα, μόνο με φαντάσματα της Μέδουσας, αν ξέρεις ελληνική μυθολογία, εγώ μπορώ να τα παραλληλίσω”.

ΠΗΓΕΣΓια το κείμενο αυτό χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από το άρθρο του Θοδωρή Κριθάρη στο περιοδικό “Στις σκιές του Β-23”, τεύχος 4, από το σημείωμα της Κατερίνας Ρεμούνδου στο Ποπ+Ροκ τεύχος Ιανουαρίου 91, από τα σημειώματα των δίσκων γραμμένα από τον Πάνο Ηλιόπουλο, από το αφιέρωμα στον Π.Σ. των Αποστόλη Μπατσιακούρα και Μάνου Κεφάλα στην μουσική εφημερίδα “In Rock” τεύχος 44 Δεκέμβρη 95 και από κείμενα του Π.Σ.

Οι φωτογραφίες είναι της Μαρίας Πετράκη και είχαν δημοσιευτεί στο προαναφερθέν τεύχος του περιοδικού Β-23

http://pavlos-sidiropoulos.gr/

Προβολές: 726