Mαρίκες το νέο μυθιστόρημα του Ηλία Φραγκάκη

12 Φεβρουαρίου 2022
Rous News
Καταχωρήθηκε στο Βιβλίο Βιβλιοπαρουσιάσεις Νέα Βιβλίου

Night mode

Ηλίας Φραγκάκης – Μαρίκες

Ο Ηλίας Φραγκάκης σπούδασε κοινωνιολογία στη Βουλγαρία, πολιτική επιστήμη, μουσική και σκηνοθεσία στην Αθήνα και είναι σκηνοθέτης, συγγραφέας, ποιητής και μεταφραστής.

Εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας

Η Υπόθεση του βιβλίου:

Παραμονή μιας Πρωτοχρονιάς στην Αττική.

Ένας αλανιάρης γάτος, που ζει σε παραλία της Ραφήνας και κυκλοφορεί όπου γουστάρει, παρατηρώντας τα πάντα και επεμβαίνοντας όποτε κρίνει ότι χρειάζεται.

Ένα κάμπινγκ της συμφοράς στην παραλία, νεκροταφείο για απόκληρους που ξέβρασε η ζωή στο πέρασμά της. Ένας καταυλισμός «λευκών σκουπιδιών», που η κρίση ανάγκασε να μένουν στα τροχόσπιτα του κάμπινγκ.

Δυό γέροι, που έχουν ξεχάσει να πεθάνουν και τρώγονται διαρκώς για τα πάντα, με όχημα την πολιτική διαφοροποίηση. Εθνικόφρων ο ένας, κομμουνιστής, πολιτικός πρόσφυγας που επέστρεψε από την Βουλγαρία, ο άλλος. Μια πολύ ζεστή ανθρώπινη σχέση, ανεξήγητη ακόμα και για τους ίδιους, σχεδόν ως το τέλος, όπου οι αποκαλύψεις για το κοινό τους παρελθόν είναι καταιγιστικές.

Ένα πτώμα, που εμφανίζεται από το πουθενά και φέρνει στο κάμπινγκ τα πάνω-κάτω.. Γυναίκα, νέα, στραγγαλισμένη, άγρια ξυλοκοπημένη, βιασμένη, με ξεριζωμένη την καρδιά, ένα τατουάζ με τον αλβανικό αετό και χαραγμένα απάνω της, με μαχαίρι, ναζιστικά σύμβολα.

Ο Βλαδίμηρος, ένας κοινωνιολόγος, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Βουλγαρία, με την λαχτάρα της άγνωστης ελληνικής πατρίδας, ξένος παντού, ο οποίος προσπαθεί να βοηθήσει ανήλικους ασυνόδευτους πρόσφυγες, που ξέμειναν στην Ελλάδα και προσπαθούν να επιβιώσουν.

Μια ετερόκλητη και παράδοξη παρέα νεοναζί, μ’ έναν Έλληνα, έναν Αλβανό κι έναν Ουκρανό που ήρθε να κάνει «ακτιβιστικό» τουρισμό στην Αθήνα. Ρατσιστές, νταβατζήδες ναζί, που εκδίδουν κορίτσια από άλλες χώρες, σε πρόσφυγες και μετανάστες και που ανεξέλεγκτοι και με την ανοχή του νόμου βγαίνουν να «διασκεδάσουν» κυνηγώντας «μελαχρινούς» φτάνοντας ως το έσχατο έγκλημα.

Δυό νεαροί πρόσφυγες, που προσπαθούν να ξεχάσουν τί έχουν περάσει και να ξαναρχίσουν την ζωή τους στην Ευρώπη. Κατεστραμμένες ψυχές, που δεν το βάζουν κάτω κι ελπίζουν ακόμη.

Δυό μπάτσοι τσαντισμένοι που τους «έχωσαν» βάρδια παραμονή πρωτοχρονιάς και τους χάλασαν τα σχέδια για ρεβεγιόν στον Παντελίδη και κάποιος πρέπει να την πληρώσει. Κι αυτός δεν θά ‘ναι σίγουρα ο ανώτερός τους.

Μια Αλβανίδα πόρνη που τολμά να ερωτευτεί έναν νεαρό πρόσφυγα πελάτη και παραβαίνει όλους τους κανόνες της δουλειάς.

Τί κοινό μπορεί να έχουν όλοι αυτοί και πώς συνδέονται; Αυτό το ξέρει μόνον ο γάτος Τιτάκος, ο άρχοντας της παραλίας Μαρίκες, ο αγαπημένος του κάμπινγκ «Ευτυχία» , το αλάνι που μπαινοβγαίνει στα λεωφορεία και κυκλοφορεί σαν στο σπίτι του, από την Ραφήνα ως τα Εξάρχεια κι ακόμα παραπέρα.

Μια ιστορία για ξένους από άλλους τόπους και για ξένους στον τόπο τους. Μια ιστορία με μάσκες, που άλλοι τις «φορούν» για προστασία κι άλλοι για να κρυφτούν από την ταυτότητα.

Η δράση είναι μια Οδύσσεια είκοσι τεσσάρων ωρών, από το απόγευμα της παραμονής, ως το απόγευμα της Πρωτοχρονιάς. Ο χρόνος, κατακερματισμένος όπως και οι ζωές των ηρώων, μας ταξιδεύει μπρος-πίσω, ανάποδα ή κανονικά, ξεδιπλώνοντας παράλληλα με την δράση το οδοιπορικό της προσφυγιάς από τη Συρία ως την Μικρα Ασία και τα νησιά, αλλά και το οδοιπορικό της πολιτικής προσφυγιάς – την ιστορία της Ελλάδας από τον εμφύλιο, την ζωή των πολιτικών προσφύγων και τις σπουδές τους στην τότε Λαϊκή Δημοκρατία Βουλγαρίας καθώς και τα ερωτήματα που τους βασάνιζαν βλέποντας τα «στραβά» και τις στρεβλώσεις. Μια ιστορία για τα βιώματα και τα τραύματα – σωματικά και ψυχικά των ηρώων μέχρι το τέλος.

Απέναντι στην βία, το μίσος και τον ρατσισμό, οι ήρωές μας θα ενωθούν δημιουργώντας ένα τείχος ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.

Ένα μυθιστόρημα σκληρό, που με αφετηρία το βίωμα και την μαρτυρία συνδυασμένα με την μυθοπλασία, μιλάει για την Ελλάδα που όλοι ξέρουμε πως υπάρχει αλλά κάνουμε πως δεν βλέπουμε, με ωμό ρεαλισμό, αλλά και σαρκασμό, τρυφερότητα, χιούμορ και στοχασμό, μια σύγχρονη Οδύσσεια.

Σαν το αίνιγμα της σφίγγας οι Μαρίκες θέτουν το δικό τους αίνιγμα που πρέπει να το απαντήσει η κοινωνία μας και ο καθένας ξεχωριστά.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

{Η φρίκη πήρε στα φτερά της τον Βλαδίμηρο και δεν τον άφησε ποτέ ξανά. Σοκαρισμένος, ματωμένος, αηδιασμένος, θυμωμένος, βρήκε τη δύναμη και πήρε στην αγκαλιά του τον Τζαμάλ και μαζί τραβήξανε για το νοσοκομείο.

«Μην κλαις, αγόρι μου! Όλα θα περάσουν, θα δεις».

Τον άκουγε που τρανταζόταν, μέσα στον λήθαργό του, και νόμιζε πως κλαίει. Αλλά ήταν σπασμοί. Και βρεχόταν το πανωφόρι του και το ’παιρνε για κλάμα. Μα ήταν αίμα. Που πότιζε, αθώο και αμείλικτο, την παράλογη μουσικοχορευτική γεωμετρία τους, έτσι όπως ήταν αγκαλιασμένοι οι δυο τους, σαν ζευγάρι σε μια γκροτέσκο ακροβατική φιγούρα σάλσα. Κι όπως στροβιλίζονταν στην παράνοια της βακχικής πομπής, που δεν επέλεξαν ούτε να τελεστεί, μα ούτε και να μετέχουν, έβαλε φτερά και τον απόθεσε στην είσοδο του νοσοκομείου. Μετά λιποθύμησε κι ο ίδιος.}

{«Άσε τις βλακείες», είχε αντιμιλήσει ακριβώς πριν ο Προκόπης, ακόμη άσπρος σαν φάντασμα.

«Όταν θά ’ρθουν οι μπασκίνες, θα πούμε ότι εγώ τη βρήκα», λέει ο Αριστείδης και «μη χαρακτηριστείς κιόλας, εθνικόφρων άνθρωπος». Αλλά κανείς δεν γέλασε.

Είχε σχεδόν βγει απ’ τα βάτα, όταν το είδε πάνω στην κοιλιά, το μισητό σημάδι, δεν το ’χε προσέξει πριν, γιατί η τρύπα στο στήθος μονοπώλησε την προσοχή και την ταραχή του, χαραγμένο… μάλλον με μαχαίρι. «Ένας… αγκυλωτός σταυρός!»

«Βιαστές, ανώμαλοι, ναζί, σατανιστές, τι απ’ όλα έπεσε πάνω σου, κοριτσάκι μου;»

«Όλα τα παραπάνω», είναι μια κατηγορία που ευφυώς περιλαμβάνουν τα περισσότερα κουΐζ και δημοσκοπήσεις.}

{Ήταν κάποια από τις πολλές ανακωχές. Μεγάλο λάθος να πιστεύεις ότι οι ανακωχές προσφέρουν αυτό που λένε.

Είναι σαν αυτά τα άχρηστα προϊόντα που διαφημίζουν στις τηλεπωλήσεις, για να κάνεις φέτες κοιλιακούς. Τράβηξε φύλλο από δεκατέσσερα, πολύ καλό νούμερο εδώ που τα λέμε, με πολλές πιθανότητες για είκοσι ένα, ένα εφτάρι ήθελε, μα η τύχη είναι τυφλή. Σφαίρα. Και μια σφαίρα λέει πάντα την αλήθεια. Διαμετρήματος εφτά και εξήντα δύο χιλιοστών. Μαύρη. Εννιά σπαθί. Και της έκοψε το νήμα. Εκεί που περπατούσε, της μπήκε στο μάτι και δεν ξαναβγήκε. Και μετά δεν ήταν καθόλου μια χαρά. Τις θάψανε μαζί. Μάνα και σφαίρα. Πατέρας και δύο μικρά παιδιά μείνανε μετέωροι, ορφανοί, βουβοί. Γιατί η μάνα είναι σπίτι και πατρίδα. Είναι η μήτρα απ’ την οποία προερχόμαστε, συνδέει το παρόν με τη μνήμη, μας δίνει ελπίδα. Χωρίς αυτήν απόμειναν πρόσωπα στεγνά, ξεραμένα, μάτια άδεια να κοιτούν το τίποτα, που τους περιέκλεισε στην απόλυτη υπόστασή του.}

∗ Τα αποσπάσματα της Οδύσσειας του Ομήρου που υπάρχουν στην αρχή ορισμένων κεφαλαίων του βιβλίου είναι σε απόδοση του συγγραφέα

Βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Ηλίας Φραγκάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Από πολύ μικρή ηλικία σπούδασε μουσική στο Ελληνικό Ωδείο με δάσκαλο τον Γ. Μιχαλόπουλο. Ξεκίνησε σπουδές Φυσικής στη Σόφια αλλά πολύ γρήγορα μεταπήδησε στην Κοινωνιολογία. Με τον θάνατο του πατέρα του επέστρεψε στην Ελλάδα και σπούδασε Πολιτική Επιστήμη & Δημόσια Διοίκηση στην Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ. Παράλληλα σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Ανώτερη Σχολή Λ. Σταυράκου. Κατά την διάρκεια των σπουδών εργάσθηκε σε διάφορες δουλειές. Σπουδαστής ακόμα, άρχισε να εργάζεται στο σινεμά ως βοηθός σκηνοθέτη, στην έρευνα ντοκυμαντέρ και ως σκηνοθέτης εξωτερικών γυρισμάτων ενώ ξεκίνησε να σκηνοθετεί ταινίες μικρού μήκους και ντοκυμαντέρ. Παράλληλα εμφανίσθηκε ως ηθοποιός σε τηλεοπτικές και θεατρικές παραγωγές. Σκηνοθέτησε μια τηλεοπτική σειρά (Κόλπο Grosso, Alpha 2001-02). Κέρδισε το Βραβείο Κοτρώνη καλύτερης ταινίας φανταστικού κινηματογράφου για την ταινία του Hot Line.
Από πολύ νωρίς το ενδιαφέρον του εστιάστηκε στο θέατρο.
Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Ρόδου και του Δημοτικού Θεάτρου Κερατσινίου. Δημιούργησε την εταιρία θεάτρου Σχολείον της Νυκτός και το θέατρο Χώρος.
Έχει σκηνοθετήσει στο Εθνικό Θέατρο, σε ΔΗΠΕΘΕ και στο ελεύθερο θέατρο. Η παράσταση Ορέστης του Γιάννη Ρίτσου ήταν η ελληνική συμμετοχή στο Φεστιβάλ μονολόγων (Monoplay) του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (ΔΙΘ) στην Ντάκα όπου και διακρίθηκε.
Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών της οποίας διετέλεσε μέλος του ΔΣ, ταμίας και υπεύθυνος του τομέα Θεάτρου. Υπήρξε αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην FERA, μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και ιδρυτικό μέλος της Παγκόσμιας Ένωσης Πανεπιστημιακού Θεάτρου.
Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και ημερίδες με εισηγήσεις και ανακοινώσεις.
Δίδαξε υποκριτική, σκηνοθεσία, σενάριο και αισθητική της εικόνας.
Γράφει ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, σενάρια και τραγούδια. Το πρώτο του ποίημα δημοσιεύθηκε σε ηλικία 11 ετών σε συλλογικό αναμνηστικό τόμο για την πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου.
Έχει μεταφράσει έργα του αρχαίου και κλασσικού ρεπερτορίου (Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Αισχύλο, Σαίξπηρ, Μολιέρο, Μάρλοου κλπ) όπως και του σύγχρονου αγγλοσαξωνικού (Τένεσι Ουίλιαμς, Νιλ Σάιμον, Μάικλ Φρέιν κλπ). Επίσης μεταφράζει ποίηση και πεζογραφία από τα αγγλικά, τα βουλγαρικά, τα ισπανικά, καθώς και κείμενα θεωρίας του πολιτισμού.
Κατά καιρούς γράφει σε εφημερίδες λογοτεχνική κριτική.
H συλλογή Γράμματα σε μια Γυναίκα έχει μεταφραστεί στα ισπανικά ενώ ανθολογία ποιημάτων του έχει μεταφραστεί στα καταλανικά και στα αγγλικά. Το διήγημά του #SystemFailure έχει μεταφραστεί στα ισπανικά και τα πορτογαλικά.
Έζησε και εργάστηκε κάποια διαστήματα στο εξωτερικό και έχει ταξιδέψει σε πολλά μέρη του κόσμου.

Έργα του που έχουν δημοσιευθεί:
• …Των Αφανών, έκδ. περιοδικού Αντί, 1974, συλλογικό, συμμετοχή με το ποίημα Πολυτεχνείο
• Μαζική κουλτούρα του ιμπεριαλισμού, συλλογικό, έκδ. Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή, 1985, συμμετοχή με τη μετάφραση του έργου του Μπογκομίλ Ράικοφ Τέχνη για την «ελίτ» και τέχνη για τον «όχλο»
• Ορέστης του Ευριπίδη, μετάφραση, έκδ. Εταιρίας θεάτρου Σχολείον της Νυκτός 1996,
• Το ελληνικό έργο κατά τη δεκαετία του 1990, έκδ. Ελληνικά Γράμματα 2000, συλλογικό, συμμετοχή με το κείμενο «Το θέατρο συναντά την Ποίηση»
• Γράμματα σε μια Γυναίκα, ποίηση, α’ έκδοση Θράκα 2019, β’ έκδ. Ενύπνιο 2020,
• Ο κόσμος του χθες, ο κόσμος του αύριο, έκδ. Καστανιώτης 2020, συλλογικό, τρίγλωσσο (ισπανικά, πορτογαλικά, ελληνικά), συμμετοχή με το διήγημα #SystemFailure
• Τα Χαϊκού της Άνοιξης, έκδ. Ανεμολόγιο 2021, συλλογικό, συμμετοχή με τρία χαϊκού
• Μαρίκες, μυθιστόρημα, έκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας 2021