
Ο αστρολογικός χάρτης της γέννησης ενός ατόμου είναι δυνατόν να δείξει τις προδιαθέσεις και τις κατευθύνσεις, ώστε ο άνθρωπος να ζει υγιής και με πληρότητα ή, ακόμα, και τις περιοχές που προδιατίθεται να νοσήσει, εφόσον είτε κάνει κακή χρήση του ενεργειακού του υλικού είτε δεν βρίσκεται στο κατάλληλο γι΄ αυτόν περιβάλλον.
Tα 12 ζώδια και τις αντιστοιχίες στους στην ανατομία, τη φυσιολογία και τις λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος.
Η παρατήρηση των ουράνιων φαινομένων ακολουθεί τον άνθρωπο από τότε που περπάτησε πάνω στη Γη μέχρι σήμερα. Η μυθολογία και η ιστορία των λαών είναι ζυμωμένη με ουράνια γεγονότα, που επαναλαμβάνονται περιοδικά, μέσα από τα οποία ο άνθρωπος έμαθε να βελτιώνει τη ζωής του, αρχικά σε ζητήματα επιβίωσης και αργότερα στην ανάπτυξη του πολιτισμού, της επιστήμης και της τέχνης.
Ο πρώτος άνθρωπος έβλεπε τις εικόνες της Γης στα αστέρια και χρησιμοποιούσε την επανάληψή τους για να προβλέπει, να προστατεύεται και να αναπτύσσεται.
Η Αστρολογία, ως συγκροτημένο σώμα γνώσεων, εμφανίστηκε μαζί με την κοινοτική ζωή, τη Φιλοσοφία και τη Θρησκεία. Η Επιστήμη άνθισε τις εποχές της γονιμότητας της Αστρολογίας και της Φιλοσοφίας.
Η μυθολογία των λαών είναι γεμάτη από Αστρονομικές παρατηρήσεις και σχόλια, από προγνώσεις -προβλέψεις και συσχετισμούς φαινομένων του ουρανού και της Γης. Αρχαία κείμενα και ευρήματα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, από τους Χαλδαίους, τους Σουμέριους, τους Βαβυλώνιους, τους Αιγυπτίους, τους Έλληνες και αργότερα τους Ρωμαίους συνδέουν με άρρηκτο τρόπο την Αστρολογία με την Αστρονομία και κάθε είδος Επιστήμης.
Οι Άραβες περιέθαλψαν και διατήρησαν την αρχαία γνώση, εμπλουτίζοντάς την με επιπρόσθετες μαθηματικές παρατηρήσεις και συμπεράσματα. Την εποχή του Μεσαίωνα και των Μεγάλων Αυτοκρατοριών, η Αστρολογία διώχτηκε και επιβίωσε στις αυλές των αρχόντων και στα σοκάκια της εξαθλίωσης, όπου και ευτελίστηκε.
Η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός την ανάστησαν μέσα από όσα αρχαία κείμενα είχαν επιβιώσει και την έφεραν στο προσκήνιο της νέας Επιστήμης που γεννιόταν, της Επιστήμης που, ναι μεν, οδήγησε την Φιλοσοφία και την Τέχνη σε νέα ψηλά επίπεδα αλλά έφερε την εξειδίκευση και τον κατακερματισμό της γνώσης.
Στην Βιομηχανική και αργότερα την Τεχνολογική εποχή και όσο ο μύθος εξοστρακίζεται στην περιοχή της δεισιδαιμονίας, η Αστρολογία ζει και πάλι ημέρες ευτελισμού.
Σε γενικές γραμμές, η Αστρολογία στηρίζεται στην παρατήρηση της κίνησης των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος γύρω από τον Ήλιο, καθώς και στην παρατήρηση μιας σειράς άλλων ουράνιων σωμάτων, του τύπου των απλανών αστέρων.
Αυτές οι παρατηρήσεις προβάλλονται στην Εκλειπτική, δηλαδή στην φαινομενική κίνηση του Ήλιου γύρω από τη Γη, που στην ουσία είναι η τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο.
Το ερμηνευτικό υλικό της Αστρολογίας αντλείται από τους μύθους, κυρίως τους Ελληνικούς, από τις μεγάλες εποχές της Γης, γεωλογικές, κοινωνικές και πολιτισμικές καθώς και από τις κεντρικές ιδέες της κάθε εποχής, πάνω στις οποίες κατεργαζόταν η ανθρωπότητα.
Η μυθολογία των λαών περιγράφει λεπτομερώς την κοσμογονία, καθώς και τη διαχρονική αλλά και πολυεπίπεδη ανάπτυξη και εξέλιξη της ζωής και του ανθρώπου, μέσα σ΄ ένα περιβάλλον χωρίς χρόνο και χώρο.
Αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, την κληρονομιά μας, περιέχει στοιχεία για την καταγωγή μας ως είδος, νοηματοδοτεί την ύπαρξή μας και δίνει φως σε περιοχές που η μνήμη του σημερινού ανθρώπου καλύπτεται από το πέπλο της λήθης. Τα περιεχόμενά της επιζούν στα όνειρα του ύπνου μας και τα οράματα του ξύπνιου μας.
Για αυτό το λόγο μπορούμε να πούμε πως ο μύθος είναι αρχετυπικό υλικό που ενσωματώνει την εμπειρία, τη γνώση και την εξέλιξη ενός λαού, και κατ΄ επέκταση της ανθρωπότητας.
Η ερμηνεία του κάθε πλανήτη αντλείται από τους μύθους που αυτός περιβάλλεται, ως θεός ή θεά του Ελληνικού Πάνθεου, εκφράζοντας τις εν δυνάμει και σε ανάπτυξη, ανθρώπινες ιδιότητες. Δεν υπάρχει ικανότητα, προσόν, αρετή, αδυναμία, ελάττωμα, που να μην μας παραπέμπει σε έναν μύθο κάποιου θεού.
Και, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, οι θεοί είναι Ιδέες-σκεπτομορφές που έχουν αποκτήσει πληρότητα και έχουν μετατραπεί σε αιώνιες οντότητες.
Τα 12 ζώδια (Ζώδιο = οδός ζωής) είναι η αντιστοίχηση των 12 αστερισμών, από τους οποίους αποτελείται η Εκλειπτική. Το καθένα απ΄ αυτά, είναι συσχετισμένο με ένα αρχετυπικό υλικό, με μυθολογικά συμβάντα και δρώμενα, μέσα από τα οποία διακρίνεται η ιστορία της ζωής πάνω στη Γη και “διαβάζονται” τα άλματα της εξέλιξης ή και της οπισθοδρόμησης.
Σ΄ αυτό “το μονοπάτι του Ήλιου” προβάλλεται η κάθε φορά θέση του κάθε πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, όπως αυτός κινείται στην τροχιά του. Το αρχετυπικό υλικό με το οποίο είναι φορτισμένος, (π.χ.
Δίας = θεός της παροχής και της ανάπτυξης), συσχετίζεται με το αρχετυπικό υλικό του ζωδίου (π.χ. Ταύρος = η εποχή της “Μεγάλης Μητέρας Θεάς”, εποχή της γονιμότητας, της ανθοφορίας).
Μια ερμηνεία της διέλευσης του πλανήτη Δία από το ζώδιο του Ταύρου θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως περίοδος ανθοφορίας, γονιμότητας, υλικής και συναισθηματικής εύνοιας.
Επιπροσθέτως η Αστρολογία μελετά τις αλληλεπιδράσεις των πλανητικών σωμάτων, με τρόπο συσχετισμού που μας παραπέμπει στους μεγάλους Έλληνες φιλοσόφους. Φιλοσοφία, μαθηματικά, φυσική, μουσική, τέχνες και άλλοι τομείς που αναπτύχθηκαν τότε, έχουν τις ρίζες τους στην παρατήρηση των ουράνιων φαινομένων και την εφαρμογή των ουράνιων νόμων στα γήινα .
“Η μουσική των σφαιρών” του Πυθαγόρα έδωσε ώθηση στη Φιλοσοφία, τα Μαθηματικά, τη Γεωμετρία. Οι πλανητικές σχέσεις που χρησιμοποιεί η Αστρολογία, πηγάζουν από τη φιλοσοφική αρχή των αριθμών, κατά Πυθαγόρα.
Τέλος, η Αστρολογία θεωρεί πως απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε γέννηση είναι η χωρο-χρονική επικέντρωση, δηλαδή η εστίαση σε χώρο και σε χρόνο. Έτσι, κάθε τι που γεννιέται περιέχει σπερματικά όλες τις παραμέτρους που ο χρόνος και ο χώρος της γέννησής του εμφανίζει.
Προς τούτο, εξετάζει τον Ωροσκόπο, δηλαδή την προβολή στην Εκλειπτική, του ανατέλλοντος σημείου του τόπου γέννησης, κατά τη χρονική στιγμή της γέννησης. Εφόσον ο χρόνος σχετίζεται με την κίνηση της Γης και των ουρανίων σωμάτων και ο τόπος είναι ένα σημείο της γήινης σφαίρας, είναι εμφανές ότι η εικόνα του ουρανού τη στιγμή της γέννησης, από τον τόπο της γέννησης, αποτελεί φίλτρο “εξατομίκευσης”.
Έτσι, κάθε άνθρωπος εκδηλώνει την ιστορία της Γης και του σύμπαντος, σύμφωνα με τις ειδικές ουράνιες και γήινες συντεταγμένες της γέννησής του και είναι φορέας των δυνάμεων της ζωής.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, γίνεται σχετικά φανερό πως ο αστρολογικός χάρτης της γέννησης ενός ατόμου είναι δυνατόν να δείξει τις προδιαθέσεις και τις κατευθύνσεις, ώστε ο άνθρωπος να ζει υγιής και με πληρότητα ή, ακόμα, και τις περιοχές που προδιατίθεται να νοσήσει, εφόσον είτε κάνει κακή χρήση του ενεργειακού του υλικού είτε δεν βρίσκεται στο κατάλληλο γι΄ αυτόν περιβάλλον.
KΡΙΟΣ
Αρχίζοντας από τον Κριό και το Κεφάλι και καταλήγοντας στους Ιχθείς και τα Πέλματα, θα ταξιδέψουμε στο ανθρώπινο σώμα, ανακαλύπτοντας μέσα σ΄ αυτό τους αστερισμούς, που πλαισιώνουν τη φαινομενική κίνηση του Ήλιου γύρω από τη Γη.
Η παρουσίαση θα είναι συνοπτική και θα επικεντρώνει στους βασικούς αδένες που αντιστοιχούν σε κάθε ζωδιακή περιοχή, με σκοπό να καταδειχτεί η σπουδαιότητά τους στην ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία, ώστε να αναγνωριστεί και να τύχει της κατάλληλης αξιοποίησης από τον καθένα μας.
Κριός: Επινεφρίδια και αδρεναλίνη
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή του Κριού αφορά, ανατομικά την περιοχή του κεφαλιού και λειτουργικά την παραγωγή εκείνων των εκκρίσεων που μας κάνουν να νιώθουμε ζωντανοί, δημιουργικοί και γεμάτοι από πάθος για τη ζωή. Πιο συγκεκριμένα, στον Κριό αναλογούν τα παρακάτω :
- Τα οστά του κρανίου (βρεγματικό, κροταφικό, μετωπικό, οφθαλμικές κόγχες), το ρινικό οστό, τα οστά των αυτιών, της κάτω γνάθου, οι χόνδροι της μύτης και των αυτιών
- Η Ρινική κοιλότητα
- Τα Κρανιακά νεύρα (Οσφρητικό, Οφθαλμοκινητικό, Τρίδυμο, Τροχαλιαίο, Προσωποκινητικά νεύρα)
- Οι λοξοί και οι άνω και κάτω ορθοί μύες των ματιών, ο βολβός και η ίρις των ματιών
- Η Παρεγκεφαλίδα
- Η Κροταφική αρτηρία και η εσωτερική αρτηρία της καρωτίδας
- Οι κεφαλικές φλέβες
- Μαζί με το ζώδιο του Ταύρου, ο 1ος και 2ος αυχενικός σπόνδυλος
- Το Μυϊκό σύστημα
- Τα Επινεφρίδια
- Το Σύστημα διατήρησης της θερμοκρασίας του σώματος.
Η κατάσταση υγείας εξαρτάται από την καλή χρήση των παραπάνω οργάνων και λειτουργιών. Οι παραπάνω περιοχές μπορεί να βρίσκονται σε υπερδραστηριότητα και σε κατάσταση διαρκούς χρήσης. Τα προβλήματα υγείας που είναι δυνατόν να εμφανιστούν αφορούν σε κόπωση ή φθορά των παραπάνω.
Η ένταση στις λειτουργίες της όσφρησης και της όρασης παρουσιάζουν την ανάγκη για επαφή με το φυσικό περιβάλλον και, φυσικά, δυσκολεύουν και εμποδίζονται από τις συνθήκες εργασίας σε γραφείο. Είναι δυνατόν να παρουσιαστούν κυκλοφορικά προβλήματα, όσφρησης, όρασης, πονοκέφαλοι, πυρετοί, ζαλάδες καθώς και αυχενικά σύνδρομα.
Οι ενδεδειγμένες ασκήσεις αφορούν κυρίως το κεφάλι, τους μύες του προσώπου και τον αυχένα, καθώς και την όξυνση των αισθήσεων της ακοής και της όρασης.
Οι σημαντικοί αδένες που αναλογούν στον Κριό είναι τα Επινεφρίδια και η λειτουργία που αυτά επιτελούν, εκλύοντας αδρεναλίνη.
Η ιδιοσυγκρασία του Κριού σημαδεύεται από την ισχυρή έκκριση αδρεναλίνης, η οποία συνήθως εμφανίζεται σε καταστάσεις κινδύνου, θυμού, οργής και οδηγεί σε πράξεις παρόρμησης, θάρρους, αφοβίας, εκδήλωσης του γενετήσιου ενστίκτου, νευρικότητας, επίδειξης δύναμης, ξεροκεφαλιάς, εριστικότητας, ανυπομονησίας, βιαιότητας και έντονης κινητικής κατάστασης.
Το ευέξαπτο, το ριψοκίνδυνο, η αμεσότητα στα αντανακλαστικά και η διαρκής φυσική και νευρική διέγερση είναι αναμενόμενες συμπεριφορές για όσους έχουν γεννηθεί υπο την επήρεια του ζωδίου του Κριού.
Η φυσική άσκηση είναι απαραίτητη για την κατανάλωση της αδρεναλίνης, την κυκλοφορία του αίματος στις αρτηρίες και τις φλέβες, καθώς και για την καλή φυσική κατάσταση των μυών.
Η ηγεσία του ατόμου – Κριού στις ανθρώπινες υποθέσεις είναι η πρωτοβουλία, η γρήγορη ανταπόκριση, η εξερεύνηση, η αντιμετώπιση του κινδύνου, η επίδειξη θάρρους και το άνοιγμα νέων δρόμων και κατευθύνσεων.
Ταύρος
θυρεοειδής αδένας και θυροξίνη
Η ζωδιακή περιοχή του Ταύρου αφορά, ανατομικά, στην περιοχή του λαιμού και λειτουργικά στη καλή λειτουργία των αισθήσεων και του μεταβολισμού, με την παραγωγή εκείνων των ορμονών, που μας κάνουν να νιώθουμε το περιβάλλον και να δημιουργούμε συνθήκες ασφάλειας, γαλήνης και ηρεμίας.
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή του Ταύρου αφορά, ανατομικά, στην περιοχή του λαιμού και λειτουργικά στη καλή λειτουργία των αισθήσεων και του μεταβολισμού, με την παραγωγή εκείνων των ορμονών, που μας κάνουν να νιώθουμε το περιβάλλον και να δημιουργούμε συνθήκες ασφάλειας, γαλήνης και ηρεμίας.
Πιο συγκεκριμένα, στον Ταύρο αναλογούν τα παρακάτω :
- Μαζί με το ζώδιο του Κριού, ο 1ος και 2ος αυχενικός σπόνδυλος.
- Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας.
- Τα κύτταρα του οσφρητικού νεύρου της μύτης.
- Το μέσο αυτί (πλην των 3 οσταρίων του) και ο Μεμβρανώδης λαβύρινθος του εσωτερικού αυτιού.
- Η Μεμβράνη που καλύπτει την γλώσσα, οι Εσωτερικοί και Εξωτερικοί υποδοχείς της γλώσσας.
- Ο Λαιμός και Αυχένας, Φωνητικές Χορδές, Σιαγόνες, Τραχεία αρτηρία, Χείλη, Παρίσθμια, Αμυγδαλές, Φάρυγγας, Εσωτερική επιφάνεια στόματος, Οισοφάγος, Ουρανίσκος, Άνοιγμα λαιμού, Σταφυλή, Λάρυγγας, Φωνητικές χορδές, Νεύρα λαιμού, Νεύρα αυχένα, Επιγλωττίδα, Αγγεία λέμφου, Άνω και κάτω σιαγώνα, Δόντια, Οστό ρινός.
- Μύες = Στερνοϋοειδής, Μαστοειδής, Τραπεζοειδής, Στερνομαστοειδής, Οισοφαγικός, Σκαληνός, Βλενοφαρυγγικός, Σωληνοειδής, Μακρός, Διγάστωρ, Ραχιαίος.
- Αρτηρίες = Βασική, Εσωτερική καρωτίδα, Αρτηρία άνω σιαγώνας, Αρτηρία ιγμόριου, Αρτηρία κοιλότητας ρινός.
- Φλέβες = Ινιακή, Τραχηλική, Σφαγίτης, Φλέβες λαιμού και θυροειδή αδένα.
- Οι Παρασυμπαθητικοί κλάδοι των οφθαλμοκινητικών, προσωποκινητικών και Γλωσσοφαρυγγικών γαγγλίων.
- Το Ενδοκρανιακό τμήμα του παρασυμπαθητικού κλάδου του Πνευμονογαστρικού νεύρου
- Ο Θύμος αδένας, ο Σιαλογόνος αδένας, ο Θυρεοειδής αδένας, οι επιπεφυκότες και οι δακρυϊκοί αδένες, η Επίφυση (μέχρι την εφηβεία)
Η κατάσταση υγείας εξαρτάται από τις συνολικές συνθήκες ασφάλειας, μέσα στις οποίες διαβιώνει το άτομο. Τα προβλήματα υγείας που είναι δυνατόν να εμφανιστούν στα παραπάνω όργανα και λειτουργίες φέρουν το μήνυμα ότι το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση ανασφάλειας, εσωτερικής αγωνίας και βιώνει σε συνθήκες μη φυσικής ευχαρίστησης.
Αυχενικά σύνδρομα, σφιγμένοι μύες, υπερ ή υπο – θυρεοειδισμός, γενικότερη κόπωση έως κατάσταση ληθάργου, βρογχοκήλες, εξασθένηση της σεξουαλικής επιθυμίας, ή σε μεγάλο βαθμό αύξησή της, στεγνά μάτια, στεγνή μύτη και αδυναμία όσφρησης, γεύσης και ακοής, φαρυγγίτιδες, κλείσιμο λαιμού, είναι μερικά από τα συνήθη προβλήματα αυτής της περιοχής.
Οι σημαντικοί αδένες που αναλογούν στον Ταύρο είναι ο Θύμος, ο Θυρεοειδής και η Επίφυση (μέχρι την εφηβεία).
Η ιδιοσυγκρασία του Ταύρου σημαδεύεται από την έκκριση των ορμονών του θυρεοειδούς, και κυρίως της θυροξίνης, οι οποίες είναι κυρίως οι υπεύθυνες για τον μεταβολισμό του σώματος. Οι ορμόνες αυτές ευνοούν την ισόρροπη αναβολιστική και καταβολιστική χρήση της ενέργειας, την ηρεμία, τη γλυκύτητα, την ερωτική διάθεση και οδηγούν σε πράξεις τρυφερότητας, συναισθηματικής και πρακτικής στήριξης, φροντίδας και συντήρησης αλλά και σε πράξεις κτητικότητας, ιδιοτέλειας, επιμονής και νωθρότητας.
Η χαλαρή επαφή με την φύση (βουνό, θάλασσα, χώμα, βροχή, δένδρα κ.λ.π.), οι περίπατοι και η δυνατότητα να αισθανθούμε (να δούμε, να μυρίσουμε, να γευθούμε, να ακούσουμε) το φυσικό περιβάλλον, είναι οι καλλίτερες συνταγές ίασης και επιφέρουν το αποτέλεσμα να έρθουμε σε επαφή, συντονισμό και συνεργασία με το φυσικό μας σώμα.
Η ηγεσία του ατόμου – Ταύρου στις ανθρώπινες υποθέσεις βρίσκεται στην δημιουργία γαλήνιου και ασφαλούς περιβάλλοντος, στην ήρεμη αντιμετώπιση των θεμάτων που εμφανίζονται, στις πρακτικές και εφικτές λύσεις των προβλημάτων.
Δίδυμοι
θύμος αδένας και λέμφος
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή των Διδύμων αφορά, ανατομικά, στα κινητικά και επικοινωνιακά μέρη του σώματος και, λειτουργικά στην αναπνοή και στο μεταβολισμό.
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή των Διδύμων αφορά, ανατομικά, στα κινητικά και επικοινωνιακά μέρη του σώματος και, λειτουργικά στην αναπνοή και στο μεταβολισμό. Επομένως, οι Δίδυμοι σχετίζονται με την ικανότητα της αντίληψης και επικοινωνίας με το εξωτερικό περιβάλλον, ώστε να κινούμαστε μέσα σ΄ αυτό και να λαμβάνουμε και να εκπέμπουμε ικανοποιητικές πληροφορίες.
Πιο συγκεκριμένα, στους Διδύμους αναλογούν τα παρακάτω :
- Μαζί με τον Ταύρο ο 1ος Νωτιαίος Σπόνδυλος
- Μαζί με τον Λέοντα ο 3ος Νωτιαίος Σπόνδυλος
- Μαζί με τον Καρκίνο, την Παρθένο, τον Ζυγό και τον Σκορπιό ο 4οςΝωτιαίος Σπόνδυλος
- Οι Αυχενικοί Σπόνδυλοι (και ειδικά ο άτλας ή επιστροφεύς)
- Οι κινητήριες νευρικές ρίγες της Σπονδυλικής στήλης
- Οι συμπαθητικοί κλάδοι του σπονδυλοσυμπληρωματικού και του γλωσσοφαρυγγικού νεύρου
- Το κατώτερο αυχενικό γάγγλιο
- Η Γλώσσα (το μυώδες σώμα), η Τραχεία, ο Οισοφάγος, ο Θύμος Αδένας, ο Τραχειακός βλεννογόνος, η Κοιλότητα Υπεζωκότα, τα Χέρια, τα Δάκτυλα, ο Θυρεοειδής αδένας, οι Παραθυροειδείς αδένες, το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα
- Τα Κρανιακά νεύρα : γλωσσοφαρυγγικό, Πνευμονογαστρικό, Επικούριο νωτιαίο, Υπογλώσσιο, σπονδυλοσυμπληρωματικό
- Τα Οστά: Κλείδα, Ωμοπλάτη, Ωλένη, Πλευρές 12 Ζεύγη, Φάλαγγες (δάκτυλα), Κερκίδα (κάτω από αγκώνα), Καρπικά οστά, Μετακάρπια οστά
- Οι μύες : Δελτοειδής, Δικέφαλος, Υποκλείδιος, Υπτιαστής, Τρικέφαλος, Θωρακικός, Πρόσθιος Οδοντωτός, Παλαμικός, οι μύες της Κερκίδας, του Λάρυγγα, των Άκρων
- Οι Αρτηρίες: Υποκλείδια, Βραχιόνια, Αριστερή / Δεξιά Βρογχιακή, Μεσοπλεύρια, Κερκιδική, Ωλένια
- Οι Φλέβες : Πνευμονική, Βασιλική, Υποκλείδια, Αζυγος, Φλέβες του θύμου αδένα, Μεσοθωρακική, Μεσοπνευμονική
- Γενικώς όλο το αναπνευστικό σύστημα : Ο άνω δεξιός λοβός πνευμόνων, ο κάτω δεξιός λοβός πνευμόνων, ο άνω αριστερός λοβός πνευμόνων (Άσθμα), ο κάτω αριστερός λοβός πνευμόνων (νοσηροί πυρετοί), η κορυφή των Πνευμόνων (Όραση, βρογχικό δέντρο, καρδιά), η Πνευμονική αρτηρία (οπτικές ανωμαλίες), η Ρίζα Πνεύμονα (Ρευματικός πυρετός), οι Πνευμονικές Φλέβες, η Εσωτερική κροσσωτή επιφάνεια βρόγχων.
Στους Διδύμους υπάγονται (από κοινού με τον Ταύρο): Ο Θυρεοειδής και ο Θύμος αδένας καθώς επίσης και η επίφυση, μέχρι και την περίοδο της εφηβείας. Ο Θύμος αδένας βρίσκεται πίσω από το στέρνο και κάτω από την τραχεία και αποτελείται από δύο λοβούς.
Ο καθένας από αυτούς αποτελείται από λεμφικό υγρό. Ο αδένας αυτός παίζει σημαντικό ρόλο στην εδραίωση του ανοσοποιητικού συστήματος από την 12η εβδομάδα της κύησης μέχρι και την εφηβεία, μετά από την οποία αρχίζει βαθμιαία και συρρικνώνεται.
Μαζί με άλλους αδένες ο Θύμος συμμετέχει στην παραγωγή των λευκών αιμοσφαιρίων. Ακόμα η Ιατρική επιστήμη δεν γνωρίζει επαρκώς τις λειτουργίες του Θύμου μετά την εφηβεία.
Η έντονη λειτουργία του Θύμου αδένα μέχρι και την εφηβεία, από όπου, σιγά – σιγά, φθίνει η χρήση του, έρχεται σε αρμονία με το ζώδιο των Διδύμων, το οποίο θεωρείται το κατ΄ εξοχήν παιδικό – νεανικό ζώδιο του ζωδιακού κύκλου.
Η διαρκής προσπάθεια αυτής της «διπλής» ζωδιακής περιοχής μεταξύ του θνητού και αθάνατου μέρους της ύπαρξης, δίνει προτεραιότητα στην διαρκή φροντίδα για ένα καλό ανοσοποιητικό σύστημα. Η εξισορροπημένη και όχι «στο πόδι» διατροφή, η γυμναστική άσκηση του σώματος, η σχέση με το στοιχείο του αέρα, δυναμώνουν και ενισχύουν διαχρονικά το ανοσοποιητικό και ταυτόχρονα διατηρούν σε λειτουργία αυτή την αδενική λειτουργία, η οποία φαίνεται ότι διατηρεί τον άνθρωπο σε κατάσταση νεότητας.
Η ηγεσία των Διδύμων στις ανθρώπινες υποθέσεις βρίσκεται στην διαρκή κίνηση, όπως ένας έφηβος, τη συνεχή επικοινωνία και επαφή με νέες πληροφορίες και στοιχεία, καθώς και την αναμετάδοση αυτών, ώστε να ανανεώνεται το ενδιαφέρον του στις ανθρώπινες υποθέσεις και τη ζωή.
Kαρκίνος
περιοχή της κοιλιάς
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή του Καρκίνου αφορά, γενικά ανατομικά, την περιοχή της κοιλιάς, κυρίως του στομάχου, και λειτουργικά την παραγωγή εκείνων των εκκρίσεων που πολτοποιούν την τροφή, ώστε να περάσει ο οργανισμός στη φάση της απορρόφησης των θρεπτικών ουσιών, να συντηρηθεί και να αναπτυχθεί.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ ( 22/6 – 22/7):
Στομάχι και πεψίνη
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή του Καρκίνου αφορά, γενικά ανατομικά, την περιοχή ης κοιλιάς, κυρίως του στομάχου, και λειτουργικά την παραγωγή εκείνων των εκκρίσεων που πολτοποιούν την τροφή, ώστε να περάσει ο οργανισμός στη φάση της απορρόφησης των θρεπτικών ουσιών, να συντηρηθεί και να αναπτυχθεί.
Οι λειτουργίες αυτές καλύπτουν τις ανάγκες μας για τροφή, προστασία και ασφάλεια. Πιο συγκεκριμένα, στον Καρκίνο αναλογούν τα παρακάτω :
- Όργανα: Περικάρδιο, Ενδοκάρδιο, Βαλβίδες καρδιάς, Μαστοί, Στομάχι, Περιτόναιο, Αριστερός οφθαλμός, Δεξί ημισφαίριο εγκεφάλου, Εξωτερικό επινεφριδίων, Μαστοί
- Σπόνδυλοι: 4ος , 6ος , 7ος και 8ος Νωτιαίος
- Οστά: Στέρνο, Στερνοξιφοειδής χόνδρος, από τη 6η έως την 12 Πλευρά, Χόνδροι Πλευρών, Ιερό Οστό
- Μύες: Μεσοπλεύριος, Διαφραγματικός
- Αρτηρίες: Μασχαλιαία, Διαφραγματική, Μεσοθωρακική, Οισοφαγική
- Φλέβες: Διαφραγματική, Γαστρική, Γαστροεπιπλοική, οι μεγάλες φλέβες του φλεβικού συστήματος και η πορεία του λεμφοφόρου συστήματος
Ειδικότερα:
- Πυλωρός, Διάφραγμα του Στομάχου, Γαστρικός πυθμένας, Γαστρικά αγγεία, Γαστρικά νεύρα, Υπογάστρια τοιχώματα, Μεγάλη και μικρή γαστρική κάμψη, Γαστρικός βλεννογόνος, Γαστρικά αιμοφόρα αγγεία, Δωδεκαδάκτυλος.
- Θωρακικός αύλακας, Καρδιακοί Κλάδοι και όλοι οι Αναπνευστικοί κλάδοι του πνευμονογαστρικού νεύρου.
- Άνοιγμα παγκρέατος στον κοινό πόρο, Κεφαλή παγκρέατος.
- Άνω και κάτω αρτηριακή κλίση, Αγγεία αίματος στα όργανα πέψης.
- Αδένες και Θηλές μαστού, Μασχάλια Λεμφογάγγλια.
- Πέψη
Ορισμένα από τα προβλήματα υγείας που είναι δυνατόν να παρουσιαστούν είναι: διαβήτης, γαστρίτιδα, έλκος, διαφραγματοκήλη, έλκος δωδεκαδακτύλου, στένωση πυλωρού και γενικά προβλήματα πέψης (π.χ. δυσπεψίες).
Γενικά, εφιστάται προσοχή στη λήψη της τροφής (σωστές ποσότητες, αναλογίες περιεχομένων ουσιών, σωστό μάσημα και κατάποση, ηρεμία κατά την διάρκεια των γευμάτων) καθώς και στη φροντίδα των κανονικών απεκκρίσεων. Τα άτομα – Καρκίνοι έχουν ανάγκη από σωστή διατροφική αγωγή.
Στην κύρια λειτουργία του στομάχου συμμετέχουν:
Από την μια πλευρά ο βλεννογόνος που καλύπτει τα εσωτερικά του τοιχώματα, ο οποίος μαζί με την έκκριση δισανθρακικού νατρίουπροστατεύει τα τοιχώματα του στομάχου,
Κι από την άλλη η έκκριση υδροχλωρικού οξέος και πεψίνης, ουσιών με μεγάλη ισχύ διάβρωσης, ώστε η τροφή που έφτασε από τον οισοφάγο στο στομάχι να πολτοποιηθεί.
Κατ΄ αντιστοιχία, η ζωδιακή περιοχή του Καρκίνου, παρουσιάζει, ψυχολογικά, τις ιδιότητες μιας ισχυρής, εξωτερικά, άμυνας και μιας ‘πολτοποιημένης μάζας’, εσωτερικά, η οποία, όμως, διαθέτει ισχυρές διαβρωτικές δυνάμεις.
Η ηγεσία του ατόμου – Καρκίνου στις ανθρώπινες υποθέσεις είναι η ικανότητα για ισχυρή προστασία του ‘οικείου’, αυτού δηλαδή που είναι δυνατόν να αφομοιωθεί. Μέσα από αυτές τις λειτουργίες παράγεται η αίσθηση της συναισθηματικής ασφάλειας και χορτασμού, της συνέχειας της ζωής, της συναισθηματικής ομοιότητας, αλλά και η διαδικασία της ‘γκρίνιας’ – της διαβρωτικής επίδρασης στον εξωτερικό κόσμο, της αμυντικής στάσης, της ‘πολτοποίησης’ του άλλου.
Λέων
καρδιά και φλεβοκόμβος
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή του Λέοντα αφορά, ανατομικά, στον μυώνα της καρδιάς και λειτουργικά στις διαστολές και συστολές, οι οποίες πυροδοτούν την μεγάλη και μικρή κυκλοφορία του αίματος, μέσω των αρτηριών και των φλεβών αντίστοιχα.
Πιο συγκεκριμένα, στον Λέοντα αναλογούν τα παρακάτω :
- Όργανα: Καρδιά, Περικάρδιο, Μυοκάρδιο, Δεξιός οφθαλμός, Πλάτη, Οσφύς, Αορτή, Πνευμονικό διάφραγμα (μερικώς), επιδερμίδα μαστών
- Οστά : Σπονδυλική στήλη, Θωρακικοί σπόνδυλοι, Θωρακικές πλευρές και στέρνο, Πρόσθιοι πλευρικοί χόνδροι που ενώνουν τις θωρακικές πλευρές με το στέρνο
- Σπόνδυλοι: 2ος , 3ος , 5ος Νωτιαίος
- Μύες: Μηκιστός νωτιαίος, Πλατύς ραχιαίος, Εγκάρσιος, Διαφραγματικός, Καρδιάς
- Αρτηρίες : Αορτή, Στεφανιαία, Καρωτιδική
- Φλέβες: Κοίλη, Σφαγίτις, Κλειδική, Στεφανιαία
Το σημαντικό όργανο που αντιστοιχεί στο ζώδιο που Λέοντα είναι η καρδιά και όλη η λειτουργία που επιτελεί. Αυτό που διακρίνει τον καρδιακό μυώνα από τους λοιπούς του ανθρώπινου σώματος είναι ότι διαθέτει μια μεμβράνη ικανή να τροποποιεί τη διαπερατότητά της σε ορισμένα ιόντα (ηλεκτρικά φορτισμένα μόρια), ώστε να δημιουργείταιηλεκτρική πόλωση και επαναπόλωση.
Αυτή η ηλεκτρική ενέργεια προκαλεί τη συστολή και διαστολή της καρδιάς και αυτός ο ρυθμός είναι ικανός να κινήσει την μεγάλη και μικρή κυκλοφορία του αίματος, ώστε από την μια να τραφούν οι ιστοί και τα όργανα και από την άλλη να αποβληθούν οι βλαβερές ουσίες από τον οργανισμό.
Η διέγερση της μεμβράνης προκαλείται από τον Φλεβοκόμβο, ο οποίος βρίσκεται στον δεξιό κόλπο. Ο Φλεβοκόμβος είναι μια συστάδα από μυοκαρδιακές ίνες εξειδικευμένη στο να διεγείρει το ηλεκτρικό κύκλωμα, το οποίο είναι υπεύθυνο για το ρυθμό της καρδιάς.
Τα άτομα – Λέοντες είτε από πρόθεση, είτε αυθόρμητα, είτε με την επιλογή του περιβάλλοντος μέσα στα οποία υπάρχουν, αναδεικνύονται σε πρόσωπα κεντρικής προσοχής και ενδιαφέροντος, επιτελώντας στην ουσία τον ‘βηματοδότη’ της κίνησης, της δραστηριότητας και της δημιουργικότητας του περιβάλλοντος.
Έτσι, στην προσωπικότητά τους αναγνωρίζουμε όλα εκείνα τα προτερήματα και ελαττώματα που είναι δυνατόν να παρουσιάσει ένα κέντρο: ηγετικές ικανότητες, γενναιοδωρία, μεγαλοπρέπεια, ηρωική στάση, δημιουργικότητα αλλά και αυτοπροβολή, υπεροψία, επιρρέπεια στην κολακεία.
Τα προβλήματα υγείας που μπορεί να παρουσιάσει ένας Λέοντας συνήθως σχετίζονται με την λειτουργία της καρδιάς : αναιμία, καρδιακές αρρυθμίες, καρδιακή ανεπάρκεια, στεφανιαία νόσος, στηθάγχη, έμφραγμα μυοκαρδίου, μυοκαρδιοπάθειες κ.λ.π.
Η σταθερή και ήπια φυσική άσκηση, η φροντίδα για πλήρη αναπνοή, η εκτόνωση στην κατεύθυνση της δημιουργικότητας των έντονων συναισθηματικών ερεθισμάτων και η φροντίδα για ξεκούραση και ιδιαιτέρως ύπνο είναι τα καλλίτερα προληπτικά μέσα για την καλή υγεία των Λεόντων.
Η ηγεσία του ατόμου – Λέοντα στις ανθρώπινες υποθέσεις είναι η ισορροπία μεταξύ της δύναμης του να τροφοδοτεί το περιβάλλον με ‘καθαρό αίμα και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες’ και της ικανότητάς του να οδηγεί ‘προς αποβολή των βλαπτικών ουσιών’, δηλαδή η τήρηση ενός κανονικού ρυθμού που ανοίγει δρόμους για την εκδήλωση δημιουργικής ενέργειας και διόδους για την απόρριψη των αποβλήτων.
Παρθένος
έντερα και ένζυμα
Σειρά άρθρων για τα 12 ζώδια και τις αντιστοιχίες στους στην ανατομία, τη φυσιολογία και τις λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ ( 23/8 – 22/9):
Εντερα, ένζυμα και βακτήρια
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή της Παρθένου αφορά, ανατομικά, στην περιοχή της κοιλιάς, κυρίως των εντέρων, και λειτουργικά στην κύρια φάση της πέψης, με την παραγωγή ενζύμων από το λεπτό έντερο και βακτηρίων από το παχύ έντερο.
Τα ένζυμα διασπούν τις τροφές στα θρεπτικά συστατικά τους, ώστε αυτά να απορροφηθούν από τον οργανισμό μέσω του λεπτού εντέρου, και τα βακτήρια επιδρούν στα υπολείμματα της τροφής που φτάνουν στο παχύ έντερο και τα μετατρέπουν σε αποβλητέο υλικό.
Πιο συγκεκριμένα, στην Παρθένο αναλογούν τα παρακάτω :
Όργανα: Λεπτό και Παχύ έντερο, Σπλήνα, Πάγκρεας, Συκώτι, Χοληδόχος κύστη και οι περί αυτής αγωγοί, Θηλή του μαστού και γενικά η περιοχή της Κοιλιάς. Σπόνδυλοι: 4ος , 8ος , 9ος νωτιαίος, 1ος , 2ος , 3ος , 4οςΟσφυϊκός
Μύες: Λοξός μυς του οφθαλμού, Εγκάρσιος της κοιλιάς, Ορθός πυραμοειδής
Αρτηρίες: Γαστρικές, Μεσεντέριες Φλέβες: Πυλαία, Ηπατική, Ομφαλική, Εντερική
Ειδικότερα:
Δωδεκαδάκτυλο, Λεπτό, Παχύ και Τυφλό έντερο, Συκώτι, Δεξιός, Αριστερός και Οπίσθιος λοβός συκωτιού, Wart Hump (περιοχή συκωτιού), Ηπατική αύλακα, Ηπατικές αρτηρίες και αγγεία, Ηπατικός χόνδρος και πόρος, Χοληδόχος πόρος και κύστη, Αρτηρία χοληδόχου κύστης, Αορτή και Αγγεία υπογαστρίου, Κοιλότητα και Μυς υπογαστρίου, Ανερχόμενο – Κατερχόμενο και Εγκάρσιο κόλον, Πριονιστή (Οδοντική) αύλακα, Αγγεία ισχίου.
Ορισμένα από τα προβλήματα υγείας που είναι δυνατόν να παρουσιάσουν τα άτομα – Παρθένοι είναι τα παρακάτω:
Κολικοί εντέρων, Έλκος Δωδεκαδακτύλου, Γαστρεντρίτιδα, Εντερικές φλεγμονές και μολύνσεις, ευκοιλιότητα, δυσκοιλιότητα, προβλήματα στον ειλεό, σκωληκοειδίτιδα, ηπατικές δυσλειτουργίες, προβλήματα στη χολή κ.λ.π.
Η τροφή, αφού πολτοποιηθεί στο στομάχι, φτάνει στο λεπτό έντερο, όπου παράγονται ένζυμα, τα οποία, μαζί με τα ένζυμα που φτάνουν από το πάγκρεας και το συκώτι, μέσω των χοληφόρων οδών, επιδρούν στον πολτό των τροφών και τον διασπούν στα βασικά θρεπτικά συστατικά του.
Στη συνέχεια, τα τοιχώματα του λεπτού εντέρου απορροφούν τις θρεπτικές ουσίες και τις μεταφέρουν στο αίμα, για να τραφεί όλος ο οργανισμός.
Τα απόβλητα και τα υπολείμματα αυτής της διεργασίας μεταφέρονται στο παχύ έντερο όπου, αφ΄ ενός, αποθηκεύονται για ένα διάστημα, αφ΄ ετέρου, δε, υφίστανται την επίδραση της βακτηριακής χλωρίδας που βρίσκεται εκεί και ταυτόχρονα αποστεγνώνονται λόγω της ικανότητας των τοιχωμάτων του παχέος εντέρου να απορροφούν μεγάλες ποσότητες νερού.
Αυτή η διεργασία εξασφαλίζει στον οργανισμό τις απαραίτητες βιταμίνες, τις απαραίτητες ποσότητες νερού και την αποβολή των άχρηστων και βλαβερών υλικών.
Ανάλογες ικανότητες παρουσιάζουν τα άτομα – Παρθένοι: Διυλίζουν, εξηγούν, αναλύουν, παρατηρούν, συλλέγουν, κατακρατούν και αφομοιώνουν πληροφορίες και συναισθήματα (‘νερό’), ενδιαφέρονται για την λεπτομέρεια, εργάζονται διαρκώς, καθαρίζουν και αποβάλλουν, κρίνουν και επικρίνουν, ενδοστρέφονται.
Η ηγεσία του ατόμου – Παρθένου μέσα στις ανθρώπινες υποθέσεις είναι η συλλογή, κατακράτηση και αφομοίωση των χρήσιμων πληροφοριών και συναισθημάτων ώστε να είναι δυνατή η σύνθεση και η προσφορά τους στο περιβάλλον σύμφωνα και ανάλογα με τις ανάγκες που αυτό το περιβάλλον παρουσιάζει.
Ζυγός
νεφρά, αλδοστερόνη και αντι-διουρητική ορμόνη
Η ζωδιακή περιοχή του Ζυγού αφορά, ανατομικά, στην περιοχή των Νεφρών και λειτουργικά στη διήθηση του αίματος και, μέσω των ούρων, την απαλλαγή του οργανισμού από μεταβολικά κατάλοιπα διαφόρων ειδών καθώς στη ρύθμιση της ισορροπίας υγρών και αλάτων του οργανισμού.
ΖΥΓΟΣ (23/9 – 23/10): Νεφρά, αλδοστερόνη και αντι-διουρητική ορμόνη
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή του Ζυγού αφορά, ανατομικά, στην περιοχή των Νεφρών και λειτουργικά στη διήθηση του αίματος και, μέσω των ούρων, την απαλλαγή του οργανισμού από μεταβολικά κατάλοιπα διαφόρων ειδών καθώς στη ρύθμιση της ισορροπίας υγρών και αλάτων του οργανισμού.
Η ρύθμιση αυτή επιτελείται με την επίδραση δύο ορμονών:
- της αντι – διουρητικής ορμόνης , η οποία παράγεται στον υποθάλαμο και εκκρίνεται από την υπόφυση, δρα στο αθροιστικό σωληνάριο (στον αγωγό που συλλέγει τα ούρα) και το καθιστά περισσότερο διαπερατό από το νερό. Έτσι, αυξάνεται η επαναπορρόφηση του νερού και επιτυγχάνεται η ισορροπία στην ποσότητα των υγρών του οργανισμού
- Και της αλδοστερόνης , που εκκρίνεται από τα επινεφρίδια, δρα σε μια περιοχή του ουροφόρου σωληναρίου (στο εγγύς εσπειραμένο σωληνάριο) και προκαλεί αύξηση της επαναπορρόφησης του νατρίου και του νερού. Έτσι, διευκολύνεται ο ρυθμιστικός μηχανισμός της αρτηριακής πίεσης και επιτυγχάνεται η ρύθμιση των αλάτων στον οργανισμό.
Πιο συγκεκριμένα, στο Ζυγό αναλογούν τα παρακάτω :
- Οστά: Ηβικό
- Σπόνδυλοι: 4ος, 10ος , 11ος , 12ος Νωτιαίος, 1ος, 5ος Οσφυικός , Ιερός
- Μύες: Τετράγωνος, Οσφυϊκός, Οσφυοιερός
- Αρτηρίες: Οσφυϊκή, Επινεφριδική, Νεφρική
- Φλέβες : Νεφρική, Οσφυϊκή
- Όργανα : Νεφροί, (Νεφρική πύελος, Φλοιός των νεφρών, Μαλπιαγιανή πυραμίδα, Νευρικό σύστημα νεφρού, Νεφρική πύελος, Λιπώδης θήκη νεφρού, Μεγάλος και Μικρός κάλυκας νεφρού, Νεφρική πύλη, Αγγειακή κυκλοφορία νεφρικού φλοιού, Ουροδόχος κύστη, Ουρήθρα, βουβωνικοί πόροι, Προστάτης, Απευθυσμένο, Στοματική Κοιλότητα, Υποδόριος Ιστός, Σπλήνα, Σμηγματογόνοι – Ιδρωτοποιοί αδένες.
Το έργο που επιτελεί το άτομο – Ζυγός μέσα στις ανθρώπινες υποθέσεις είναι αντίστοιχο της λειτουργίας των νεφρών, δηλαδή, διηθίζει όλες τις αναπτυξιακές και θρεπτικές δραστηριότητες της κοινότητας μέσα στην οποία βρίσκεται, επανατροφοδοτεί με τα κατάλληλα συναισθήματα (ισορροπία νερού) και με τις κατάλληλες πληροφορίες (άλατα – νάτριο) την ομάδα του και φροντίζει να αποβάλλει τα βλαβερά μεταβολικά κατάλοιπα, κυρίως μέσω μιας ιδιαίτερης συναισθηματικής έκφρασης (νερό – ούρα).
Έτσι, το άτομο – Ζυγός δρα μέσα σε οποιεσδήποτε σχέσεις ως ‘καθαριστής’ συναισθημάτων και αγωγών ροής των πληροφοριών. Επομένως, εμφανίζει τις ιδιότητες της ήρεμης συνομιλίας, της καλής ακρόασης, της απορρόφησης, επεξεργασίας και επανατροφοδότησης των συναισθημάτων του περιβάλλοντος, της ισορροπίας μεταξύ πληροφοριών και συναισθημάτων και της φροντίδας για τη φυσιολογική ροή των πραγμάτων.
Όταν οι παραπάνω ιδιότητες παρουσιάζουν πρόβλημα, (για παράδειγμα κατακράτηση ή υπερβολική εκδήλωση συναισθημάτων), τότε το άτομο – Ζυγός μπορεί να εμφανίσει αντίστοιχα προβλήματα υγείας, όπως Νεφρόπτωση, Νεφρική ανεπάρκεια, ουρολοιμώξεις, αρτηριοσκλήρωση κ.ά.
Σκορπιός
Γεννητικά όργανα, τεστοστερόνη, οιστρογόνα(Όρχεις) και Οιστρογόνα – Προγεστερόνη (Ωοθήκες)
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή του Σκορπιού αφορά, ανατομικά, στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και λειτουργικά στη γονιμοποιητική και αναγεννητική διεργασία του ανθρώπινου σώματος, με κύρια παραδείγματα την ανανέωση των κυττάρων και τη γονιμοποίηση (εκσπερμάτιση και σύλληψη).
Πιο συγκεκριμένα, στον Σκορπιό αναλογούν τα παρακάτω :
- Σπόνδυλοι: 4ος , 9ος , 12ος Νωτιαίοι, 1ος , 2ος , 3ος , 4ος ,5οςΟσφυϊκοί, Ιερός και Κοκκυγικός
- Oστά: Ιερό, Ηθμοειδές, Οστό της ρινός, Κύρτωμα του ισχίου, Στεφάνη λεκάνης, Σύμφυση ηβικού οστού
- Μύες: Κρεμαστήρας όρχεως, Σφιγκτήρας, Ανελκτήρ πέους – Κλειτορίδας, Σφιγκτήρας κύστης, Μυς της ρινός
- Αρτηρίες: Λαγόνιος
- Φλέβες: Σπερματική, Μεσεντερική, Κολική, Αιμοροϊδική, Νεφροπυλαία
- Όργανα: Κύτταρα, Γεννητικά όργανα, Παχύ έντερο, Τυφλό έντερο, Ορθό, Απευθυσμένο, Σκωληκοειδής απόφυση, Ουροδόχος κύστη, Ουρήθρα, Περιτόναιο, Πρωκτός, βλεννογόνος της ρινός, Ιγμόρειο, Ρινικό διάφραγμα, Πύελος, Υπόφυση (οπίσθιος λοβός – υποσυνείδητο).
Γονάδες, Πέος, Προστάτης, Όρχεις, Κύστη όρχεων, Σπερματική κύστη, Σηραγγώδες σώμα, Επιδιδυμίδες, Ακροπόσθια πόσθη, Αδένες Cowper, Λοβός όρχεων, Σύνδεσμος πέους.
Αιδοίο, χείλη Αιδοίου, Ωοθήκες, Υμένας, Απαγωγός κύστη, Μητριακός σύνδεσμος, Σφηνοειδής κοιλότητα, πόροι ωοθήκης, Βλεννογόνος υμένας, Μήτρα, Σάλπιγγες, Θηλή και άλως θηλής μαστών.
Τα προβλήματα υγείας που εντοπίζονται σ΄ αυτή την περιοχή είναι όλα σχετικά με τις γενετικές λειτουργίες.
Οι ορμόνες που παράγουν τα γεννητικά όργανα (η τεστοστερόνη για τους άνδρες και η προγεστερόνη μαζί με τα οιστρογόνα για τις γυναίκες), λειτουργούν ώστε να διαμορφωθούν τα χαρακτηριστικά του φύλου, λίγο πριν και κατά τη διάρκεια της εφηβείας.
Επίσης είναι υπεύθυνες για την δυνατότητα γονιμοποίησης, της ένωσης δηλαδή κάποιου από τα σπερματοζωάρια με το ώριμο, προς γονιμοποίηση, ωάριο.
Κατ΄ αντιστοιχία, ο ρόλος του ατόμου – Σκορπιού στις ανθρώπινες υποθέσεις είναι ανάλογος. Από τη μια φροντίζει πάντα να διαφοροποιεί τα πράγματα και τις καταστάσεις, ώστε να είναι φανερή η ιδιαιτερότητά τους, κι από την άλλη, αναλαμβάνει την διαδικασία της ‘γονιμοποίησης’.
Για τον λόγο αυτό, η επαφή με έναν Σκορπιό πάντα έχει ως αποτέλεσμα την μεταστροφή ή την γέννηση ζητημάτων, μια λειτουργία που επιτελείται αφανώς, αλλά με μεγάλη σαφήνεια.
Για τους παραπάνω λόγους, τα άτομα Σκορπιοί, είναι φύσει ερωτικοί και αισθαντικοί. Παράλληλα, διαθέτουν έναν ‘γονιμοποιητικό’ λόγο, άλλες φορές διεισδυτικό και άλλες παθητικά λάγνο και γεμάτο με ‘υπονοούμενα’.
Είναι φανερό πως η καλή τους υγεία εξαρτάται άμεσα από την συχνή ερωτική ζωή τους, καθώς και από την περιποίηση, τη φροντίδα και την προσοχή που δείχνουν στις ερωτογόνες και γεννητικές περιοχές.
ΤΟΞΟΤΗΣ
Συκώτι και χολή
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή του Τοξότη αφορά, ανατομικά, στην περιοχή του Ήπατος και του Παγκρέατος και λειτουργικά στην παραγωγή της χολής, κυρίαρχης και απαραίτητης ουσίας για την σωστή πέψη των λιπών στο λεπτό έντερο.
Πιο συγκεκριμένα, στον Τοξότη αναλογούν τα παρακάτω :
- Σπόνδυλοι : 2ος, 3ος, 4ος, 5ος Οσφυϊκός, Ιερός, Κοκκυγικός
- Οστά: Πυελικό, Λαγόνιο, Ισχιακό, Ηβικό, Μηριαίο, Κόνδυλοι μηριαίων, κοιλότητες γονάτων
- Αρτηρίες: Μεγάλη αρτηρία μηρού, επιφανειακή αρτηρία μηρού, μικρές αρτηρίες
- Φλέβες: Μεγάλη φλέβα κνήμης, Επιφανειακή μηριαία φλέβα, φλέβες ισχίων, Μείζων Σαφηνής φλέβα
- Μυώνες: Απαγωγός, μηριαίοι, κεφαλές μηριαίων, τροχαντήρες, γλουτιαίος, μυώνες των κνημών
- Αγγεία: Λυμφατικά
- Νεύρα: Ισχιακό
- Όργανα: Ήπαρ, Πάγκρεας, Ισχία (γλουτοί), Υπόφυση (πρόσθιος λοβός), Ηβική σύμφυση, Θύμος αδένας (μετά την εφηβεία), επιδερμίδα όρχεων, Ειλεός (Πυελική ζώνη), Κάτω μεσεντερικό γάγγλιο, ουρογεννητικό διάφραγμα, τριχωτό της ήβης και επιδερμίδα που καλύπτει τους όρχεις, Υπογαστρικό – πυελικό – κυστικό πλέγμα
Η παραγωγή της χολής από το συκώτι και η μεγάλη σημασία της στη διαδικασία της πέψης των λιπών στο λεπτό έντερο είναι ένα βασικό θέμα που αφορά την περιοχή του Τοξότη.
Η βουλιμία και η τάση για πάχος των ατόμων αυτού του ζωδίου θα πρέπει να αναζητηθεί στην κακή λειτουργία του συκωτιού και την υπερέκκριση της χολής. Μια καλή διατροφική αγωγή είναι τα μικρά και συχνά γεύματα.
Επίσης, ένα σημαντικό θέμα υγείας για τους Τοξότες είναι η δυνατότητά τους να γελούν και να αθλούνται. Για διαφορετικούς λόγους αυτές οι δύο δραστηριότητες παίζουν σπουδαίο ρόλο στη διατήρηση σε καλή κατάσταση κυρίως της ποιότητας του αίματος και της αποβολής των άχρηστων ουσιών.
Η ηγεσία του ατόμου – Τοξότη στις ανθρώπινες υποθέσεις είναι η στρατηγική στοχοθεσία, μια λειτουργία που είναι πολύ κοντά στη στρατηγική θέση και λειτουργία του συκωτιού στο σύνολο του οργανισμού, καθώς και η διατήρηση της αισιοδοξίας και της ελπίδας.
Τέλος, σ΄ αυτή την περιοχή μπορεί να αποδοθεί η αφομοίωση και η σύνθεση της γνώσης που παράγεται από την εμπειρία, μιας και ένα υγιές συκώτι διηθίζει τις θρεπτικές ουσίες και τις μετατρέπει συνθέτοντας διάφορες άλλες ουσίες ή τις καθαρίζει πριν αυτές εισχωρήσουν στην κυκλοφορία του αίματος.
Αιγόκερως
Οστά, αυξητική και θυρεοτρόπος ορμόνη
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή του Αιγόκερω αφορά, ανατομικά, την περιοχή των οστών και λειτουργικά την παραγωγή της αυξητικής και της θυρεοτρόπου ορμόνης, οι οποίες παράγονται στην υπόφυση και αφορούν, κατά ένα μέρος την ανάπτυξη του οργανισμού και κατά ένα άλλο την ρύθμιση διαφόρων άλλων ορμονών και στοιχείων.
Πιο συγκεκριμένα, στον Αιγόκερω αναλογούν τα παρακάτω :
- Σπόνδυλοι: 2ος , 3ος , 4ος οσφυϊκός
- Οστά: Επιγονατίδα
- Αρτηρίες: Λαγόνια, Ινιακή, δεξιού και αριστερού γονάτου
- Φλέβες: Ινιακή, Εξωτερική Σαφηνής, γονάτου
- Μυώνες: Ινιακός, Σύνδεσμος επιγονατίδας, Τελικοί, Βαθείς, απαγωγοί μυώνες, δερματικοί μυώνες της κνήμης και του γονάτου
- Νεύρα: Δερματικά
- Όργανα: Οστά, Αρθρώσεις, Οδόντες, Γόνατα, επιδερμίδα, Υπόφυση (αριστερό τμήμα), Χοληδόχος κύστη, Κάλυμμα, σύνδεσμοι, χόνδροι και άρθρωση των γονάτων, οζώδη εξογκώματα των γονάτων, τένοντες των γονάτων, άνω κνήμη και, κατά ένα μέρος, ο πρόσθιος λοβός της Υπόφυσης, ιδίως σε σχέση με την Αυξητική (STH) και την Θυρεοδοτρόπο Ορμόνη
Η Αυξητική ορμόνη ή σωματοτροπίνη έχει αναβολική δράση και βοηθά στον σχηματισμό των οστών, κυρίως κατά την παιδική και εφηβική ηλικία, καθώς και στη σύνθεση των πρωτεϊνών.
Η Θυρεοτρόπος ορμόνη ρυθμίζει τη δράση του θυρεοειδούς αδένα με αντιστρόφως ανάλογο τρόπο, δηλαδή όταν υπερλειτουργεί ο θυρεοειδής και παράγονται ψηλά επίπεδα θυρεοειδών ορμονών, τότε μειώνεται η θυρεοτρόπος ορμόνη και αντίστροφα.
Ο κύριος σκοπός αυτής της λειτουργίας είναι να ρυθμιστεί το ασβέστιοστη συγκέντρωσή του στο αίμα, μιας και αποτελεί (το ασβέστιο) μέρος των οστών αλλά και συμμετέχει σε πολλαπλές άλλες λειτουργίες, η σημαντικότερη των οποίων είναι η νευρομυϊκή.
Ορισμένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα – Αιγόκεροι είναι η υπερσυγκέντρωση ασβεστίου ή η έλλειψή του. Είναι δυνατόν να παρουσιαστούν κάθε τύπου ζητήματα υγείας που αφορούν τα οστά, από την προβληματική ανάπτυξή τους (π.χ.
κύφωση, λόρδωση, δισκοπάθεια κ.λ.π) έως και καταστάσεις ακινησίας, όπως π.χ. νευρομυϊκή και οστική παράλυση.
Ένα σοβαρό θέμα διατήρησης της καλής υγείας των Αιγόκερων είναι ο συνδυασμός με μέτρο της κινητικότητας και της ακινησίας καθώς και η συστηματική παρακολούθηση της συγκέντρωσης του ασβεστίου στο αίμα.
Η ηγεσία του ατόμου – Αιγόκερω στις ανθρώπινες υποθέσεις είναι η παροχή ‘ μιας στερεής ραχοκοκαλιάς’, ικανής να αντέχει τα βάρη και τις ευθύνες στην άσκηση της εξουσίας.
Αυτό σημαίνει ότι ένα τέτοιο άτομο θα πρέπει να βρει κάποια στιγμή στη ζωή του το μέτρο μεταξύ της κίνησης και της ακινησίας, μεταξύ της αύξησης και της διατήρησης των πραγμάτων, μεταξύ του κατάλληλου χρόνου για συντήρηση και του κατάλληλου χρόνου για αλλαγές.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Υποθάλαμος : Η γέφυρα μεταξύ του νευρικού και του ορμονικού συστήματος.
Γενικά, η ζωδιακή περιοχή του Υδροχόου αφορά, ανατομικά, την περιοχή της κάτω κνήμης, της περόνης και των αστραγάλων. Επίσης, αφορά τον υποθάλαμο, ένα σημείο που συνδέεται με πολλές εγκεφαλικές δομές, καθώς και με τον εγκεφαλικό φλοιό, στον οποίο εδράζουν οι διανοητικές λειτουργίες.
Ο υποθάλαμος εκκρίνει ένα μεγάλο αριθμό ορμονών, που διεγείρουν ή καταστέλλουν την παραγωγή των ορμονών που παράγει η αδενοϋπόφυση. Πιο συγκεκριμένα, στον Υδροχόο αναλογούν τα παρακάτω :
- Σπόνδυλοι: 2ος και 4ος Οσφυϊκός
- Οστά: Αστράγαλοι, κάτω Κνήμη, Περόνη, πέλμα, οι χόνδροι συναρθρώσεων
- Αρτηρίες: Κνημιαίες
- Φλέβες: ελάσσων Σαφηνής
- Μυώνες: Κνημιαίοι, Πρόσθιοι, Περονιαίοι, Αχίλλειοι Τένοντες, Γαστροκνημιαίοι, Υποκνήμιοι
- Οφθαλμοί: Το υαλώδες σώμα και το υδατώδες υγρό, ο κρυσταλλοειδής φακός, ο κερατοειδής χιτώνας
- Αυτιά: Το λεμφικό υγρό που περιέχεται στους 3 ημικυκλικούς σωληνίσκους του εσωτερικού αυτιού
- Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα – Οσφυιερικό τμήμα: Κολπικό και Προστατικό Πλέγμα
- Όργανα: το ουρογεννητικό διάφραγμα, το όσχεο, το δέρμα του όσχεου, τα Νεύρα της κνήμης και της περόνης, οι φλέβες, οι αρτηρίες, τα λεμφικά αγγεία και το δέρμα της κάτω κνήμης, η δέσμη του μηριαίου, το Νευρικό σύστημα, το Αίμα, η Λέμφος, η Υπόφυση (πρόσθιος λοβός ως προς την προλακτίνη), οι νευρικοί ιστοί της καρδιάς, οι 4 παραθυρεοειδείς αδένες, οι μεγάλες αρτηρίες, η επίφυση (ή υποθάλαμος).
Κάποια συνήθη προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν τα άτομα – Υδροχόοι είναι τα αυτά που σχετίζονται με την κυκλοφορία του αίματος, και κυρίως η αύξηση της πίεσης του αίματος, αλλά και διάφορα προβλήματα ευρυαγγειών και κιρσών.
Πολλές φορές, τα προβλήματα κινητικότητας του αίματος μπορεί να προκαλέσουν καρδιακά εμφράγματα ή εγκεφαλικά περιστατικά, ακόμα και προβλήματα στους οφθαλμούς και στην όραση. Ένα σοβαρό θέμα διατήρηση της καλής υγείας των Υδροχόων είναι εκφόρτιση της νοητικής τους επεξεργασίας και η μετατροπή της εσωτερικής τους λειτουργίας σε παραγωγή ιδεών.
Ο υποθάλαμος και υπόφυση χαρακτηρίζονται από μια λειτουργία που ονομάζεται ‘μηχανισμός ανάδρομης ρύθμισης’. Ο μηχανισμός αυτός ελέγχει τις ορμονικές εκκρίσεις. Όταν αυξάνονται τα επίπεδα μιας ορμόνης στο αίμα, αυτό ανιχνεύεται από τον υποθάλαμο και την υπόφυση, που τροποποιούν την δράση τους ώστε να μειωθεί η διέγερση του αδένα που παράγει την ορμόνη που έχει αυξηθεί.
Το αντίστροφο συμβαίνει όταν τα επίπεδα μιας ορμόνης έχουν μειωθεί στο αίμα. Επομένως, η ηγεσία του ατόμου – Υδροχόου στις ανθρώπινες υποθέσεις είναι η ανατροπή αυτών που συμβαίνουν στα περιβάλλοντά τους και η επίδειξη ενός είδους επαναστατικότητας, ώστε να μην μένουν τα πράγματα στάσιμα και να μην παίρνουν μόνιμο χαρακτήρα.
Ιχθείς
Πόδια, υγρά του σώματος, επίφυση, λεμφικά αγγεία, έντερα
Τα προβλήματα υγείας των Ιχθύων, συνήθως προέρχονται από συναισθηματικές αιτίες παρά από παθολογικές.
Στον ανθρώπινο οργανισμό εξουσιάζει: πόδια, υγρά του σώματος, επίφυση, λεμφικά αγγεία, έντερα.
Ο οργανισμός του συγκεκριμένου ζωδίου χρειάζεται τροφές που περιέχουν φωσφορικό σίδηρο. Πρέπει να αποφεύγει το αλκοόλ και τα ηρεμιστικά.
Τα προβλήματα υγείας των Ιχθύων, συνήθως προέρχονται από συναισθηματικές αιτίες παρά από παθολογικές. Οι συναισθηματικές καταστάσεις προσβάλλουν αρνητικά τη λειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος του οργανισμού δημιουργώντας τη βάση για παθήσεις του είδους προς τις οποίες ρέπουν. Έχουν την τάση να παρουσιάζουν ορμονικές διαταραχές, μύκητες, όγκους, βλέννες στους πνεύμονες και το έντερο, κάμψη του μυϊκού τόνου, οιδήματα, στα πόδια, επιπεφυκίτιδα κ.λπ.
Σύμφωνα με τον δρ. Γουίλιαμς Ντάβινσον, οι Ιχθύες εκτός από την ευαισθησία που παρουσιάζουν στα πόδια έχουν σχέση και με το δωδεκαδάκτυλο, το μεγαλύτερο τμήμα των λεπτών εντέρων που είναι ταυτόχρονα και ο αγωγός εξόδου από το στομάχι και τονίζει ότι όταν ο Άρης, σχηματίζει δυσμενείς όψεις στο γενέθλιο ωροσκόπιο το άτομο είναι επιρρεπές σε πάθηση του δωδεκαδακτύλου. Ο Ντάβινσον συμπληρώνει ότι αυτό μπορεί να εντοπιστεί από την έλλειψη ασβεστίου όταν από την νεαρή ηλικία ακόμα χαλούν τα δόντια.
Μία ανεπαρκής ποσότητα ασβεστίου στον οργανισμό επηρεάζει ακόμα και το συμπαθητικό νευρικό σύστημα προκαλώντας ευερεθιστικότητα η οποία οδηγεί σε συγκινησιακές κρίσεις, που με τη σειρά τους απειλούν την υγεία των ατόμων που ανήκουν στο ζώδιο των Ιχθύων.
Οι Ιχθύες χρειάζονται στη διατροφή τους πρωτεΐνες οι οποίες είναι απαραίτητες για τη σωστή λειτουργία των κυττάρων. Οι τροφές με πρωτεΐνες τρέφουν τους μυς του σκελετού που συντείνουν στην ευθύτητα της κορμοστασιάς τους. Όταν η καθημερινή διατροφή τους περιέχει λίπη και σακχαρώδη, το παράστημά τους αρχίζει να γέρνει και βαθμιαία παρουσιάζεται πλαδαρότητα στους μυς και ιδιαίτερα της κοιλιάς. Οι ώμοι στρογγυλεύουν, γίνονται πιο κυρτοί και ακόμα μπορεί να τους παρουσιαστούν και συμπτώματα πλατυποδίας.